ໂດຍ ຮົວເຟີຍ

ສິ່ງທີ່ພຣະເຈົ້າຮຽກຮ້ອງຈາກພວກເຮົາແຕ່ລະຄົນໃນຖານະເປັນຄຣິສຕຽນແມ່ນໃຫ້ມີຄວາມເຊື່ອທີ່ແທ້ຈິງ. ມີຕົວຢ່າງຫຼາຍອັນທີ່ບັນທຶກໄວ້ໃນພຣະຄໍາພີໄບໂບຂອງຄົນຜູ້ທີ່ສາມາດເຫັນການກະທໍາອັນອັດສະຈັນຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ໄດ້ຮັບພອນໂດຍພຣະອົງຍ້ອນຄວາມເຊື່ອຂອງພວກເຂົາ. ໂມເຊມີຄວາມເຊື່ອໃນພຣະເຈົ້າ ແລະ ໂດຍຜ່ານການຊີ້ນຳຂອງພຣະອົງ, ແມ່ນສາມາດເອົາຊະນະອຸປະສັກ ແລະ ຂໍ້ຈຳກັດຫຼາຍຢ່າງຂອງຟາຣາໂອ, ໃນການນຳພາຊາວອິດສະລາແອນໃນການອົບພະຍົບອອກຈາກປະເທດເອຢິບຢ່າງສຳເລັດຜົນ. ອັບຣາຮາມມີຄວາມເຊື່ອໃນພຣະເຈົ້າ ແລະ ເຕັມໃຈທີ່ຈະເສຍສະລະລູກຊາຍຄົນດຽວຂອງລາວ ອີຊາກ ໃຫ້ແກ່ພຣະເຈົ້າ ແລະ ໃນທີ່ສຸດພຣະເຈົ້າໄດ້ປະທານພອນໃຫ້ລາວ, ອະນຸຍາດໃຫ້ລູກຫຼານຂອງລາວແຜ່ພັນທະວີຄູນ ແລະ ກາຍເປັນປະເທດໃຫຍ່. ໂຢບມີຄວາມເຊື່ອໃນພຣະເຈົ້າ ແລະ ສາມາດຢືນເປັນພະຍານໃຫ້ກັບພຣະເຈົ້າໂດຍຜ່ານການທົດສອບສອງຄັ້ງ; ພຣະເຈົ້າຍິ່ງປະທານພອນໃຫ້ລາວຫຼາຍກວ່າ ແລະ ປະກົດຕົວຕໍ່ໜ້າລາວ ແລະ ເວົ້າກັບລາວຈາກພາຍຸ. ໃນຖານະທີ່ເປັນຊາວຄຣິສຕຽນ, ມັນເປັນສິ່ງຈໍາເປັນທີ່ພວກເຮົາຕ້ອງເຂົ້າໃຈຄວາມຈິງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບຄວາມເຊື່ອທີ່ແທ້ຈິງແມ່ນຫຍັງ ເພື່ອວ່າບໍ່ວ່າພວກເຮົາຈະປະສົບກັບຄວາມຍາກລໍາບາກອັນໃດໃນຊີວິດຂອງພວກເຮົາກໍ່ຕາມ - ເຫດການຄອບຄົວທີ່ໂຊກຮ້າຍ, ການຊໍາລະລ້າງຂອງຄວາມເຈັບປ່ວຍ, ຄວາມທຸກທໍລະມານຂອງການຖືກຂົ່ມເຫັງ ແລະ ການຈໍາຄຸກເນື່ອງຈາກຄວາມເຊື່ອຂອງພວກເຮົາໃນພຣະເຈົ້າ, ພວກເຮົາສາມາດເພິ່ງອາໄສຄວາມເຊື່ອຂອງພວກເຮົາ ແລະ ຕິດຕາມພຣະເຈົ້າຢ່າງບໍ່ຫວັ່ນໄຫວ, ເປັນພະຍານອັນດັງກ້ອງໃຫ້ກັບພຣະອົງ.

ພວກເຮົາມີຄວາມເຊື່ອທີ່ແທ້ຈິງໃນອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າບໍ?

ມັນອາດຈະມີອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງບາງຄົນຜູ້ທີ່, ເມື່ອໄດ້ຍິນການສົນທະນາກ່ຽວກັບຄວາມເຊື່ອ, ຈະປະກາດດ້ວຍຄວາມໝັ້ນໃຈວ່າພວກເຂົາມີຄວາມເຊື່ອ. “ຂ້ານ້ອຍມີຄວາມເຊື່ອ 100% ໃນພຣະເຈົ້າ. ຂ້ານ້ອຍຮັບຮູ້ພຣະເຈົ້າຢູ່ຕະຫຼອດເວລາ ແລະ ສິ່ງນີ້ພິສູດວ່າຂ້ານ້ອຍເປັນຄົນຂອງຄວາມເຊື່ອ”. “ຂ້ານ້ອຍເຊື່ອວ່າອົງພຣະເຢຊູເຈົ້າເປັນພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດພົ້ນຂອງພວກເຮົາ ແລະ ພຣະອົງໄດ້ຖືກຄຶງທີ່ໄມ້ກາງແຂນເພື່ອໄຖ່ຖອນບາບຂອງພວກເຮົາ. ຕາບໃດທີ່ພວກເຮົາອະທິຖານ ແລະ ສາລະພາບຕໍ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ບາບຂອງພວກເຮົາຈະໄດ້ຮັບການໃຫ້ອະໄພໂດຍພຣະອົງຢູ່ຕະຫຼອດເວລາ. ສິ່ງນັ້ນບໍ່ແມ່ນຄວາມເຊື່ອໃນພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າບໍ?” “ຂ້ານ້ອຍເປັນຜູ້ເຊື່ອຖືຕະຫຼອດຫຼາຍປີເຫຼົ່ານີ້; ຂ້ານ້ອຍໄດ້ປະຖິ້ມອາຊີບ ແລະ ຄອບຄົວຂອງຂ້ານ້ອຍເພື່ອໃຊ້ຈ່າຍຕົວເອງ ແລະ ເຮັດວຽກເພື່ອພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ. ຂ້ານ້ອຍໄດ້ສ້າງຕັ້ງຄຣິສຕະຈັກຫຼາຍແຫ່ງຢູ່ທົ່ວທຸກບ່ອນ ແລະ ປະສົບກັບຄວາມທຸກທໍລະມານຫຼາຍໂດຍທີ່ບໍ່ເຄີຍຈົ່ມເລີຍ. ສິ່ງທັງໝົດເຫຼົ່ານີ້ເປັນການສະແດງອອກຂອງການມີຄວາມເຊື່ອໃນພຣະເຈົ້າ”. ພວກເຮົາເຊື່ອໃນການມີຢູ່ຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ມັນເປັນຄວາມຈິງທີ່ພວກເຮົາເຮັດວຽກຢ່າງກະຕືລືລົ້ນ ແລະ ໃຊ້ຈ່າຍຕົວພວກເຮົາເອງເພື່ອພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ທີ່ພວກເຮົາທົນທຸກທໍລະມານ ແລະ ຈ່າຍລາຄາສໍາລັບພຣະອົງ. ແຕ່ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ໝາຍຄວາມວ່າພວກເຮົາມີຄວາມເຊື່ອທີ່ແທ້ຈິງໃນພຣະເຈົ້າບໍ? ບັນຫານີ້ແມ່ນຄຸ້ມຄ່າກັບພວກເຮົາທຸກຄົນ, ບັນດາອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງຜູ້ທີ່ເຊື່ອໃນພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຢ່າງແທ້ຈິງ ແລະ ກະຫາຍສໍາລັບຄວາມຈິງ, ຄົ້ນຫາ ແລະ ມີການສົນທະນາຂຶ້ນ.

ເອົາຂ້ານ້ອຍເປັນຕົວຢ່າງ. ຕັ້ງແຕ່ກາຍເປັນຄຣິສຕຽນ ຂ້ານ້ອຍໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມຢ່າງຫ້າວຫັນຕະຫຼອດເວລາໃນການເຕົ້າໂຮມຕ່າງໆ, ແບ່ງປັນຂ່າວປະເສີດກັບຄົນອື່ນ ແລະ ສະເໜີການສະໜັບສະໜູນໃຫ້ແກ່ບັນດາອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງທີ່ປະສົບກັບຄວາມອ່ອນແອ. ບໍ່ວ່າຂ້ານ້ອຍປະສົບກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍປານໃດກໍ່ຕາມ, ຂ້ານ້ອຍຈະບໍ່ຮ້ອງທຸກ, ສະນັ້ນຂ້ານ້ອຍຄິດວ່າຕົນເອງເປັນຄົນຜູ້ທີ່ຮັກພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ໄດ້ອຸທິດຕົນຕໍ່ພຣະອົງ ແລະ ມີຄວາມເຊືື່ອທີ່ແທ້ຈິງໃນພຣະອົງ. ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ເມື່ອສະມາຊິກຄອບຄົວຂອງຂ້ານ້ອຍ ແລະ ຂ້ານ້ອຍລົ້ມປ່ວຍເຈັບໜັກເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້, ຕອນທໍາອິດ, ຂ້ານ້ອຍສາມາດອະທິຖານຫາພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ຄິດວ່ານີ້ແມ່ນພຣະອົງທີ່ກໍາລັງທົດສອບຂ້ານ້ອຍ, ແຕ່ເມື່ອສະພາບການຕ່າງໆຂອງພວກເຮົາບໍ່ດີຂຶ້ນແມ້ແຕ່ຫຼັງຈາກທີ່ຂ້ານ້ອຍໄດ້ອະທິຖານມາໄລຍະໜຶ່ງ, ຈາກນັ້ນຂ້ານ້ອຍກໍ່ກາຍເປັນບໍ່ພໍໃຈ ແລະ ຜິດຫວັງກັບພຣະເຈົ້າ ແລະ ແມ້ແຕ່ຈົ່ມຕໍ່ພຣະອົງ, ຄິດວ່າ: “ຕັ້ງແຕ່ເຊື່ອໃນພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ຂ້ານ້ອຍໄດ້ເຮັດວຽກ, ທົນທຸກທໍລະມານ ແລະ ໃຊ້ຈ່າຍເພື່ອພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ. ເປັນຫຍັງພຣະອົງບໍ່ປົກປ້ອງຂ້ານ້ອຍ ແລະ ຄອບຄົວຂອງຂ້ານ້ອຍ?” ຄວາມກະຕືລືລົ້ນທັງໝົດທີ່ຂ້ານ້ອຍເຄີຍມີໄດ້ຫາຍໄປຢ່າງສົມບູນແບບ. ສິ່ງທີ່ຖືກເປີດເຜີຍໂດຍຄວາມຈິງທີ່ຍາກໄດ້ເຮັດໃຫ້ຂ້ານ້ອຍເຫັນວ່າຄວາມເຊື່ອຂອງຂ້ານ້ອຍແມ່ນອີງໃສ່ພື້ນຖານຂອງຄວາມສາມັກຄີໃນຄອບຄົວຂອງຂ້ານ້ອຍ ແລະ ເປັນອິດສະລະຂອງຄວາມເຈັບປ່ວຍທາງກາຍ ຫຼື ໄພພິບັດຮ້າຍແຮງ. ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ຄວາມເຊື່ອຂອງຂ້ານ້ອຍໃນພຣະເຈົ້າຈະໝົດໄປຫຼັງຈາກນັ້ນໃນທັນທີທີ່ມີບາງສິ່ງທີ່ບໍ່ຕ້ອງການເກີດຂຶ້ນ. ຕອນນັ້ນຂ້ານ້ອຍເຫັນວ່າຄວາມເຊື່ອຂອງຂ້ານ້ອຍໃນພຣະເຈົ້າແມ່ນໜ້ອຍຫຼາຍຈົນມັນເປັນຕາໜ້າສົງສານ. ການເບິ່ງບັນດາອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງທີ່ຢູ່ອ້ອມຂ້າງຂ້ານ້ອຍ, ເກືອບທັງໝົດເປັນຄືກັນ. ມັນມີອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງບາງຄົນຜູ້ທີ່ເຂົ້າຮ່ວມໃນການຊຸມນຸມເລື້ອຍໆຢ່າງກະຕືລືລົ້ນ ແລະ ວຽກງານຂອງຄຣິສຕະຈັກ, ແຕ່ເມື່ອມີບາງສິ່ງບາງຢ່າງຮ້າຍແຮງເກີດຂຶ້ນຢູ່ເຮືອນ, ພວກເຂົາຕໍານິຕິຕຽນພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ດໍາລົງຊີວິດຢູ່ໃນຄວາມເຂົ້າໃຈຜິດ ແລະ ການຈົ່ມວ່າຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ. ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງບາງຄົນສາມາດຕິດຕາມ ແລະ ສັກກາຣະພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າເມື່ອພວກເຂົາຢູ່ໃນສະພາບແວດລ້ອມທີ່ງ່າຍດາຍ. ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ເມື່ອພວກເຂົາຖືກຂົ່ມເຫັງ ແລະ ຈັບກຸມໂດຍ CCP ຫຼື ຖືກຄົນທົ່ວໂລກໃສ່ຮ້າຍ ແລະ ຖືກປະຕິເສດໂດຍຄອບຄົວຂອງພວກເຂົາຍ້ອນຄວາມເຊື່ອຂອງພວກເຂົາໃນພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ພວກເຂົາຈະສູນເສຍຄວາມເຊື່ອໃນພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ຫຼື ແມ່ນແຕ່ຍ່າງໜີອອກຈາກພຣະອົງ.

ພວກເຮົາສາມາດເຫັນໄດ້ຈາກສິ່ງທີ່ພວກເຮົາສະແດງອອກ ແລະ ດໍາລົງຊີວິດຢູ່ໃນແຕ່ລະວັນທີ່ວ່າຄວາມເຊື່ອຂອງພວກເຮົາບໍ່ສາມາດຢືນຂຶ້ນຕໍ່ການທົດສອບຕ່າງໆຂອງຄວາມເປັນຈິງໄດ້ຢ່າງງ່າຍດາຍ. ພວກເຮົາພຽງແຕ່ຮັບຮູ້ວ່າອົງພຣະເຢຊູເຈົ້າເປັນພຣະເຈົ້າທີ່ແທ້ຈິງ ແລະ ເຊື່ອວ່າພຣະອົງເປັນພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດພົ້ນຂອງພວກເຮົາ, ແຕ່ນັ້ນບໍ່ໄດ້ໝາຍຄວາມວ່າພວກເຮົາມີຄວາມເຊື່ອທີ່ແທ້ຈິງໃນພຣະເຈົ້າ. ໂດຍສະເພາະມັນບໍ່ໄດ້ໝາຍຄວາມວ່າພວກເຮົາຈະບໍ່ເຄີຍປະຕິເສດ ຫຼື ປະຖິ້ມພຣະເຈົ້າບໍ່ວ່າສະພາບແວດລ້ອມອັນໃດກໍ່ຕາມທີ່ພວກເຮົາເອົາໂຕພວກເຮົາເຂົ້າໄປຢູ່. ນັ້ນກໍ່ຍ້ອນວ່າຄວາມເຊື່ອຂອງພວກເຮົາບໍ່ໄດ້ສ້າງຂຶ້ນບົນພື້ນຖານຂອງຄວາມເຂົ້າໃຈທີ່ແທ້ຈິງຂອງພຣະເຈົ້າ, ແຕ່ພັດແມ່ນຂຶ້ນກັບພື້ນຖານທີ່ວ່າພວກເຮົາສາມາດໄດ້ຮັບພອນ ແລະ ຄໍາສັນຍາຕ່າງໆຂອງພຣະເຈົ້າຫຼືບໍ່ ແລະ ພວກເຮົາສາມາດໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດອັນໃດຫຼືບໍ່. ນັ້ນແມ່ນເຫດຜົນທີ່ວ່າຄວາມເຊື່ອຂອງພວກເຮົາໃນພຣະເຈົ້າບໍ່ມີຄວາມຈິງແທ້. ດັ່ງນັ້ນຄວາມເຊື່ອທີ່ແທ້ຈິງແມ່ນຫຍັງ ແລະ ການມີຄວາມເຊື່ອທີ່ແທ້ຈິງສະແດງອອກແນວໃດ?

ຄວາມເຊື່ອທີ່ແທ້ຈິງແມ່ນຫຍັງແທ້ໆ

ພຣະທໍາຂອງພຣະເຈົ້າໄດ້ກ່າວວ່າ: “ບໍ່ວ່າພຣະເຈົ້າຈະປະຕິບັດພາລະກິດແນວໃດກໍຕາມ ແລະ ບໍ່ວ່າເຈົ້າຢູ່ໃນສະພາບແວດລ້ອມແບບໃດກໍຕາມ, ເຈົ້າສາມາດສະແຫວງຫາຊີວິດ ແລະ ສະແຫວງຫາຄວາມຈິງ ແລະ ສະແຫວງຫາຄວາມຮູ້ກ່ຽວກັບພາລະກິດຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ມີຄວາມເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບການກະທຳຂອງພຣະອົງ ແລະ ເຈົ້າສາມາດປະຕິບັດຕາມຄວາມຈິງ. ການເຮັດແບບນັ້ນຄືການມີຄວາມເຊື່ອທີ່ແທ້ຈິງ ແລະ ການເຮັດແບບນັ້ນສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ເຈົ້າບໍ່ໄດ້ສູນເສຍຄວາມເຊື່ອໃນພຣະເຈົ້າ. ເຈົ້າພຽງແຕ່ສາມາດມີຄວາມເຊື່ອທີ່ແທ້ຈິງໃນພຣະເຈົ້າໄດ້ ຖ້າເຈົ້າສາມາດຍັງຄົງສະແຫວງຫາຄວາມຈິງຜ່ານການຫຼໍ່ຫຼອມ, ຖ້າເຈົ້າສາມາດຮັກພຣະເຈົ້າໄດ້ຢ່າງແທ້ຈິງ ແລະ ບໍ່ມີຄວາມສົງໄສກ່ຽວກັບພຣະອົງ, ຖ້າບໍ່ວ່າພຣະອົງຈະກະທຳສິ່ງໃດກໍຕາມ ເຈົ້າຍັງປະຕິບັດຄວາມຈິງເພື່ອເຮັດໃຫ້ພຣະອົງພໍໃຈ ແລະ ຖ້າເຈົ້າສາມາດສະແຫວງຫາຄວາມປະສົງຂອງພຣະອົງຢ່າງເລິກເຊິ່ງ ແລະ ຄຳນຶງເຖິງຄວາມປະສົງຂອງພຣະອົງ” (ພຣະທຳ, ເຫຼັ້ມທີ 1. ການປາກົດຕົວ ແລະ ພາລະກິດຂອງພຣະເຈົ້າ. ຄົນທີ່ຈະຖືກເຮັດໃຫ້ສົມບູນຕ້ອງຜ່ານການຫຼໍ່ຫຼອມ). ພວກເຮົາສາມາດເຂົ້າໃຈໄດ້ຈາກພຣະທໍາຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ວ່າຄວາມເຊື່ອທີ່ແທ້ຈິງອ້າງອີງເຖິງການທີ່ສາມາດຮັກສາຫົວໃຈຂອງການເຄົາລົບ ແລະ ອ່ອນນ້ອມຕໍ່ກັບພຣະເຈົ້າໃນສະພາບແວດລ້ອມອັນໃດກໍ່ຕາມທີ່ບໍ່ເໝາະສົມກັບແນວຄິດຕ່າງໆຂອງພວກເຮົາ, ບໍ່ວ່າພວກເຮົາກໍາລັງປະສົບກັບຄວາມເຈັບປ່ວຍ ແລະ ໄພພິບັດຫຼືບໍ່, ຄວາມລໍາບາກ ແລະ ການຂົ່ມເຫັງ, ການພ່າຍແພ້ ແລະ ຄວາມລົ້ມເຫຼວ, ແລະ ບໍ່ຄໍານຶງເຖິງຄວາມທຸກທໍລະມານທາງຮ່າງກາຍ ຫຼື ຈິດວິນຍານຂອງພວກເຮົາແມ່ນຫຼາຍປານໃດ. ພວກເຮົາຕ້ອງສາມາດສະແຫວງຫາຄວາມຈິງ, ເຂົ້າໃຈຄວາມປະສົງຂອງພຣະເຈົ້າ, ປະຕິບັດຕາມພຣະທໍາຂອງພຣະອົງ ແລະ ສືບຕໍ່ອຸທິດຕົນຕໍ່ພຣະອົງ. ມີພຽງແຕ່ບຸກຄົນປະເພດນັ້ນເທົ່ານັ້ນທີ່ສາມາດຖືວ່າເປັນບຸກຄົນຂອງຄວາມເຊື່ອທີ່ແທ້ຈິງ. ດຽວນີ້ພວກເຮົາມາເບິ່ງປະສົບການຕ່າງໆຂອງ ອັບຣາຮາມ ແລະ ໂຢບເພື່ອວ່າພວກເຮົາສາມາດເຂົ້າໃຈດີຂຶ້ນວ່າຄວາມເຊື່ອທີ່ແທ້ຈິງແມ່ນຫຍັງ.

1. ຄວາມເຊື່ອຂອງອັບຣາຮາມ

ເມື່ອອັບຣາຮາມມີອາຍຸໄດ້ໜຶ່ງສະຕະວັດ, ພຣະເຈົ້າສັນຍາຈະປະທານລູກຊາຍຜູ້ໜຶ່ງໃຫ້ແກ່ລາວ - ອີຊາກ. ແຕ່ເມື່ອ ອີຊາກ ເຕີບໃຫຍ່ຂຶ້ນ, ພຣະເຈົ້າບອກອັບຣາຮາມວ່າລາວຕ້ອງຖວາຍ ອີຊາກ ເປັນເຄື່ອງບູຊາ. ມີຫຼາຍຄົນທີ່ອາດຈະຮູ້ສຶກວ່າພຣະເຈົ້າກໍາລັງເຮັດແບບນີ້ເປັນການອອກໄປຈາກແນວຄິດຂອງມະນຸດຫຼາຍເກີນໄປ ແລະ ພວກເຂົາອາດຈະຮູ້ສຶກວ່າຖ້າການທົດສອບປະເພດນັ້ນເກີດຂຶ້ນກັບພວກເຮົາ, ພວກເຮົາຈະພະຍາຍາມໂຕ້ຖຽງກັບພຣະເຈົ້າຢ່າງແນ່ນອນ. ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ເມື່ອອັບຣາຮາມປະສົບກັບສິ່ງນີ້ ປະຕິກິລິຍາຂອງລາວແມ່ນກົງກັນຂ້າມກັບສິ່ງທີ່ພວກເຮົາຄາດໄວ້ຢ່າງສິ້ນເຊິງ. ລາວບໍ່ພຽງແຕ່ບໍ່ໂຕ້ຖຽງກັບພຣະເຈົ້າເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ລາວຍັງສາມາດອ່ອນນ້ອມຕໍ່ພຣະອົງ ໂດຍການມອບ ອີຊາກ ກັບຄືນໄປຫາພຣະເຈົ້າຢ່າງຈິງໃຈ ແລະ ຢ່າງແທ້ຈິງ. ດັ່ງທີ່ມັນໄດ້ຖືກບັນທຶກໄວ້ໃນພຣະຄໍາພີໄບໂບ: “ແລະ ໃນຕອນເຊົ້າຂອງມື້ນັ້ນ ອັບຣາຮາມກໍລຸກຂຶ້ນແຕ່ເຊົ້າ ແລ້ວໃສ່ອານເທິງລາຂອງລາວ ແລະ ນໍາຊາຍໜຸ່ມສອງຄົນໄປກັບລາພ້ອມດ້ວຍອີຊາກ ເຊິ່ງເປັນລູກຊາຍຂອງລາວ ແລະ ຫັກເອົາໄມ້ສຳລັບເຄື່ອງເຜົາບູຊາ ແລະ ຂຶ້ນໄປ ເທິງສະຖານທີ່ທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ບອກລາວ... ແລະ ພວກເຂົາມາເຖິງສະຖານທີ່ທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ບອກລາວ ແລະ ອັບຣາຮາມກໍສ້າງແທ່ນບູຊາຂຶ້ນໃນທີ່ນັ້ນ ແລະ ວາງໄມ້ໄວ້ເປັນລະບຽບ ແລະ ມັດອີຊາກ ເຊິ່ງເປັນລູກຊາຍຂອງລາວ ແລະ ວາງລາວລົງເທິງແທ່ນບູຊາເທິງໄມ້. ແລ້ວອັບຣາຮາມໄດ້ເດ່ມືຂອງລາວອອກ ແລະ ເອົາມີດເພື່ອຂ້າລູກຊາຍຂອງລາວ” (ປະຖົມມະການ 22:3, 9-10). ເຫດຜົນທີ່ອັບຣາຮາມສາມາດເຊື່ອຟັງຄໍາສັ່ງຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ເຮັດໃຫ້ພຣະເຈົ້າພໍໃຈແມ່ນແຕ່ເມື່ອມັນໝາຍເຖິງການຖືກແຍກກັບສິ່ງທີ່ລາວໃຫ້ຄ່າຫຼາຍທີ່ສຸດ, ແມ່ນວ່າລາວຮູ້ວ່າ ອີຊາກ ໄດ້ຖືກປະທານໃຫ້ລາວໃນຕອນທໍາອິດ ໂດຍພຣະເຈົ້າ ແລະ ຈາກນັ້ນລາວກໍ່ໄດ້ຖືກເອົາຄືນໄປໂດຍພຣະເຈົ້າ. ລາວເຊື່ອຟັງຢ່າງຊອບທໍາ ແລະ ນັ້ນແມ່ນຄວາມເຊື່ອຂອງ ອັບຣາຮາມ ໃນພຣະເຈົ້າທີ່ສາມາດທົນທານຕໍ່ກັບການທົດສອບຂອງຄວາມເປັນຈິງໄດ້. ສິ່ງນີ້ແມ່ນຄວາມເຊື່ອທີ່ແທ້ຈິງ. ໃນທີ່ສຸດ, ຄວາມເຊື່ອທີ່ແທ້ຈິງຂອງ ອັບຣາຮາມ ແລະ ການເຊື່ອຟັງຕໍ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ຊະນະການຍິນຍອມ ແລະ ພອນຂອງພຣະອົງ. ພຣະເຈົ້າອະນຸຍາດໃຫ້ລາວກາຍເປັນບັນພະບຸລຸດຂອງຫຼາຍປະເທດ; ລູກຫຼານຂອງລາວໄດ້ຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ ແລະ ທະວີຄູນຂຶ້ນ ແລະ ໄດ້ກາຍເປັນປະເທດໃຫຍ່.

2. ຄວາມເຊື່ອຂອງໂຢບ

ພຣະຄໍາພີໄບໂບບອກພວກເຮົາວ່າ ໂຢບ ມີຄອບຄົວທີ່ຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ ພ້ອມດ້ວຍ ລູກ 10 ຄົນ ແລະ ຄົນຮັບໃຊ້ຫຼາຍຄົນ; ລາວໄດ້ຮັບການເຄົາລົບນັບຖືຫຼາຍໂດຍເພື່ອນຂອງລາວ. ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ໂດຍຜ່ານການທົດສອບ ແລະ ການໂຈມຕີຕ່າງໆຂອງຊາຕານ, ໂຢບໄດ້ສູນເສຍຊັບສິນ ແລະ ລູກຂອງລາວທັງໝົດ. ສິ່ງນັ້ນໄດ້ປ່ຽນ ໂຢບ ຈາກຜູ້ຊາຍທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນພາກຕາເວັນອອກໃຫ້ກາຍເປັນຄົນທີ່ທຸກຍາກທີ່ສຸດຢູ່ໃນພາກຕາເວັນອອກ. ຫຼັງຈາກນັ້ນລາວໄດ້ກາຍເປັນຄົນທີ່ມີຕຸ່ມປົກຫຸ້ມທົ່ວຕົວ ແລະ ລາວຍັງຖືກຕັດສິນ ແລະ ໂຈມຕີໂດຍຄອບຄົວ ແລະ ໝູ່ເພື່ອນຂອງລາວ. ເຖິງແມ່ນວ່າຈະປະເຊີນກັບການລອງໃຈອັນຍິ່ງໃຫຍ່ເຊັ່ນນັ້ນ, ໂຢບບໍ່ໄດ້ເວົ້າຄໍາຈົ່ມອັນໃດຕໍ່ພຣະເຈົ້າຈັກເທື່ອ ແລະ ລາວຍັງກົ້ມຂາບນະມັດສະການພຣະເຈົ້າ, ໂດຍກ່າວວ່າ: “ຂ້ານ້ອຍໄດ້ເປືອຍອອກມາຈາກທ້ອງຂອງແມ່ຂອງຂ້ານ້ອຍ ແລະ ຂ້ານ້ອຍກໍຈະກັບຄືນໄປຍັງບ່ອນນັ້ນຢ່າງເປືອຍກາຍ: ພຣະເຢໂຮວາໄດ້ມອບໃຫ້ ແລະ ພຣະເຢໂຮວາໄດ້ເອົາຄືນໄປ; ພອນປະເສີດຈົ່ງມີແກ່ພຣະນາມຂອງພຣະເຢໂຮວາເທີ້ນ” (ໂຢບ 1:21), ແລະ “ພວກເຮົາຄວນຮັບເອົາແຕ່ສິ່ງທີ່ດີຈາກມືຂອງພຣະອົງບໍ? ແລ້ວສິ່ງທີ່ບໍ່ດີເດພວກເຮົາຈະບໍ່ຮັບເອົາບໍ?” (ໂຢບ 2:10). ຜ່ານການລອງໃຈຂອງລາວ, ໂຢບສາມາດລະເວັ້ນຈາກການເຮັດບາບດ້ວຍຄໍາເວົ້າຂອງລາວ, ພ້ອມທັງມາຢູ່ຕໍ່ໜ້າພຣະເຈົ້າເພື່ອອະທິຖານ. ສິ່ງນີ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າພຣະເຈົ້າມີບ່ອນຢູ່ໃນໃຈຂອງລາວ, ລາວມີຄວາມເຊື່ອທີ່ແທ້ຈິງໃນພຣະເຈົ້າ, ລາວເຊື່ອວ່າເຫດການທັງໝົດ ແລະ ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງແມ່ນຢູ່ໃນພຣະຫັດຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ທຸກສະພາບການເຫຼົ່ານັ້ນທີ່ລາວປະເຊີນແມ່ນມີການອະນຸຍາດຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ບໍ່ແມ່ນຂອງທີ່ສ້າງຂຶ້ນຂອງມະນຸດ. ບາງສິ່ງບາງຢ່າງທີ່ໂຢບຍັງປະສົບຢູ່ໃນຫຼາຍທົດສະວັດຂອງຊີວິດລາວຢ່າງເລິກເຊິ່ງແມ່ນວ່າທຸກສິ່ງທີ່ລາວມີແມ່ນມາຈາກການປົກຄອງ ແລະ ການຈັດແຈງຂອງພຣະເຈົ້າ; ຄວາມຮັ່ງມີຂອງລາວທັງໝົດແມ່ນໄດ້ຖືກມອບໃຫ້ໂດຍພຣະເຈົ້າ ແລະ ບໍ່ແມ່ນໄດ້ມາຈາກແຮງງານຂອງລາວເອງ. ດັ່ງນັ້ນ, ຖ້າພຣະເຈົ້າຕ້ອງການທີ່ຈະເອົາສິ່ງທີ່ພຣະອົງໄດ້ປະທານໄວ້ໃຫ້ໃນເມື່ອກ່ອນໄປຄືນ, ນັ້ນເປັນທໍາມະຊາດ ແລະ ຖືກຕ້ອງ ແລະ ໃນຖານະເປັນສິ່ງມີຊີວິດທີ່ຖືກສ້າງຂຶ້ນ, ລາວຄວນອ່ອນນ້ອມຕໍ່ພຣະເຈົ້າ. ລາວບໍ່ຄວນໂຕ້ຖຽງກັບພຣະເຈົ້າ ແລະ ໂດຍສະເພາະລາວບໍ່ຄວນຈົ່ມຕໍ່ພຣະເຈົ້າ - ເຖິງແມ່ນວ່າຖ້າຊີວິດຂອງລາວໄດ້ຖືກເອົາໄປຈາກລາວ, ລາວຮູ້ວ່າລາວຍັງບໍ່ຄວນເວົ້າຄໍາຮ້ອງທຸກອັນດຽວ. ພະຍານຂອງໂຢບໄດ້ເຮັດໃຫ້ຊາຕານອັບອາຍຢ່າງທົ່ວເຖິງ ແລະຫຼັງຈາກນັ້ນ ພຣະເຈົ້າໄດ້ປາກົດຕົວຕໍ່ໜ້າໂຢບຈາກທ່າມກາງຂອງພະຍຸ ແລະ ໄດ້ປະທານພອນອັນໃຫຍ່ໂຕກວ່າເກົ່າໃຫ້ລາວ.

ພວກເຮົາສາມາດເຫັນໄດ້ຈາກປະສົບການຂອງອັບຣາຮາມ ແລະ ໂຢບວ່າ ເພື່ອທີ່ຈະບັນລຸໄດ້ຄວາມເຊື່ອທີ່ແທ້ຈິງໃນພຣະເຈົ້າ, ທໍາອິດ ພວກເຮົາຕ້ອງມີຄວາມເຂົ້າໃຈທີ່ແທ້ຈິງຂອງການປົກຄອງຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ພວກເຮົາຕ້ອງເຊື່ອວ່າທຸກໆສິ່ງ ແລະ ເຫດການຕ່າງໆແມ່ນຢູ່ພາຍໃນຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງພຣະເຈົ້າທັງໝົດ. ພວກເຮົາຍັງຕ້ອງຮູ້ບ່ອນຂອງພວກເຮົາໃນຖານະທີ່ເປັນສິ່ງມີຊີວິດທີ່ຖືກສ້າງຂຶ້ນມາແທ້ໆ ແລະ ມີເຫດຜົນທີ່ສິ່ງມີຊີວິດຄວນມີ. ບໍ່ວ່າການລອງໃຈ ຫຼື ຄວາມຍາກລໍາບາກຂອງພວກເຮົາອາດຈະຍິ່ງໃຫຍ່ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ພວກເຮົາບໍ່ສາມາດຕໍານິ ຫຼື ປະຖິ້ມພຣະເຈົ້າ, ແຕ່ພວກເຮົາຕ້ອງສືບຕໍ່ເພື່ອທີ່ຈະສາມາດສະແຫວງຫາຄວາມປະສົງຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ຢືນຢູ່ຂ້າງພຣະອົງ ແລະ ຕິດຕາມພຣະອົງຢ່າງບໍ່ຫວັ່ນໄຫວ. ບໍ່ວ່າຄວາມທຸກທໍລະມານທີ່ພວກເຮົາອົດທົນແມ່ນໜັກໜາປານໃດກໍ່ຕາມ, ພວກເຮົາຍັງຕ້ອງສາມາດຢືນເປັນພະຍານສໍາລັບພຣະເຈົ້າຢ່າງໝັ້ນຄົງ. ມີພຽງແຕ່ຜູ້ທີ່ສາມາດເຮັດສິ່ງນີ້ມີຄວາມເຊື່ອທີ່ແທ້ຈິງໃນພຣະເຈົ້າ. ພຽງແຕ່ຄິດເຖິງບັນດາອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງເຫຼົ່ານັ້ນຜູ້ທີ່ຖືກຈັບກຸມ ແລະ ຖືກຂົ່ມເຫງໂດຍພັກກອມມູນິດຈີນ ແລະ ແມ້ແຕ່ທົນທຸກທໍລະມານຈາກການທໍລະມານທີ່ໂຫດຮ້າຍ ແລະ ໄດ້ຖືກຕັດສິນຈຳຄຸກເປັນເວລາຫຼາຍປີ, ແຕ່ພວກເຂົາບໍ່ເຄີຍປະຕິເສດ ຫຼື ປະຖິ້ມພຣະເຈົ້າ - ສິ່ງນັ້ນແມ່ນຄວາມເຊື່ອທີ່ແທ້ຈິງໃນພຣະເຈົ້າ. ມີບັນດາອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງຜູ້ທີ່ຖືກປະຕິເສດໂດຍຄອບຄົວ ແລະ ໝູ່ເພື່ອນຂອງພວກເຂົາຫຼັງຈາກກາຍມາເປັນຜູ້ເຊື່ອ ຫຼື ສິ່ງຕ່າງໆທີ່ໂຊກບໍ່ດີເກີດຂຶ້ນໃນຄອບຄົວຂອງພວກເຂົາ, ແຕ່ພວກເຂົາບໍ່ເຄີຍຈົ່ມຕໍ່ພຣະເຈົ້າ ແລະ ສາມາດສືບຕໍ່ຕິດຕາມພຣະເຈົ້າ ແລະ ໃຊ້ຈ່າຍຕົວພວກເຂົາເອງເພື່ອພຣະອົງ - ສິ່ງນີ້ຍັງເປັນການສະແດງອອກຂອງຄວາມເຊື່ອທີ່ແທ້ຈິງໃນພຣະເຈົ້າ.

ວິທີທີ່ຈະສ້າງຄວາມເຊື່ອທີ່ແທ້ຈິງໃນພຣະເຈົ້າ

ຖ້າພວກເຮົາປາດຖະໜາທີ່ຈະມີຄວາມເຊື່ອທີ່ແທ້ຈິງ, ພວກເຮົາຄວນອ່ານ ແລະ ໄຕ່ຕອງພຣະທໍາຂອງພຣະເຈົ້າຢູ່ເລື້ອຍໆ, ອະທິຖານຕໍ່ພຣະເຈົ້າ, ສະແຫວງຫາຄວາມຈິງ ແລະ ສະແຫວງຫາເພື່ອຮັບຮູ້ການປົກຄອງຂອງພຣະເຈົ້າໃນຄົນ, ເຫດການ ແລະ ສິ່ງຕ່າງໆທີ່ພວກເຮົາປະເຊີນໜ້າທຸກໆມື້ ແລະ ໂດຍບໍ່ຄໍານຶງເຖິງວ່າສະພາບແວດລ້ອມຕ່າງໆທີ່ພຣະເຈົ້າຈັດແຈງແມ່ນສອດຄ່ອງກັບຄວາມຄິດຂອງພວກເຮົາເອງຫຼືບໍ່, ຫຼືວ່າພວກມັນມີປະໂຫຍດຢ່າງຜິວເຜີນຕໍ່ພວກເຮົາຫຼືບໍ່, ພວກເຮົາຕ້ອງສະແຫວງຫາຄວາມປະສົງຂອງພຣະເຈົ້າກັບຫົວໃຈຂອງຄວາມເຄົາລົບ ແລະ ປະຕິບັດໂດຍອີງຕາມຄວາມຕ້ອງການຕ່າງໆຂອງພຣະອົງ. ເຖິງແມ່ນວ່າພວກເຮົາບໍ່ເຂົ້າໃຈຄວາມປະສົງຂອງພຣະເຈົ້າ, ພວກເຮົາຕ້ອງຢືນຢູ່ໃນຕໍາແຫນ່ງຂອງສິ່ງມີຊີວິດທີ່ຖືກສ້າງຂຶ້ນ ແລະ ອ່ອນນ້ອມຕໍ່ການປົກຄອງ ແລະ ການຈັດແຈງຂອງພຣະເຈົ້າ. ໂດຍການປະຕິບັດໃນວິທີນີ້, ພວກເຮົາສາມາດໄດ້ຮັບບາງສິ່ງບາງຢ່າງຈາກທຸກໆສິ່ງທີ່ພວກເຮົາໄປຜ່ານ ແລະ ພວກເຮົາສາມາດເຫັນການກະທໍາຂອງພຣະເຈົ້າພາຍໃນຄົນ, ເຫດການ, ສິ່ງຕ່າງໆ ແລະ ສິ່ງແວດລ້ອມທີ່ພຣະອົງປັ້ນແຕ່ງ. ຈາກນັ້ນ ຄວາມເຊື່ອຂອງພວກເຮົາໃນພຣະເຈົ້າຈະຄ່ອຍໆກາຍເປັນແຂງແຮງຂຶ້ນກວ່າເກົ່າຕື່ມ ແລະ ກາຍເປັນຈິງ. ມັນເປັນຄືກັນກັບຄວາມເຊື່ອຂອງໂຢບ, ມັນບໍ່ແມ່ນບາງສິ່ງທີ່ມີມາແຕ່ເກີດສໍາລັບລາວ, ແຕ່ຄ່ອຍໆເຕີບໃຫຍ່ໂດຍປະສົບກັບການປົກຄອງຂອງພຣະເຈົ້າໃນທຸກໆສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນຊີວິດຂອງລາວ ແລະ ການສະແຫວງຫາຄວາມຮູ້ຂອງພຣະເຈົ້າ. ຖ້າພວກເຮົາສາມາດຕິດຕາມຕົວຢ່າງຂອງໂຢບ, ໂດຍສຸມໃສ່ການປະສົບ ແລະ ການເຂົ້າໃຈການປົກຄອງຂອງພຣະເຈົ້າແທ້ໆ ໃນຊີວິດຂອງພວກເຮົາ, ດັ່ງນັ້ນບັນລຸໄດ້ຄວາມຮູ້ທີ່ແທ້ຈິງຂອງພຣະເຈົ້າ, ເທົ່ານັ້ນ ພວກເຮົາຈຶ່ງສາມາດພັດທະນາຄວາມເຊື່ອທີ່ແທ້ຈິງໃນພຣະເຈົ້າໄດ້. ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ບໍ່ວ່າຈະເປັນຄວາມຍາກລໍາບາກ ຫຼື ການລອງໃຈປະເພດໃດກໍ່ຕາມທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບພວກເຮົາ, ພວກເຮົາຈະສາມາດປະສົບກັບສິ່ງນັ້ນໂດຍຜ່ານຄວາມເຊື່ອຂອງພວກເຮົາ, ສະແຫວງຫາຄວາມປະສົງຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ຄວາມຕ້ອງການຕ່າງໆຂອງພຣະອົງຂອງພວກເຮົາ, ນໍາຄວາມຈິງເຂົ້າສູ່ການປະຕິບັດຕົວຈິງ, ອ່ອນນ້ອມຕໍ່ການປົກຄອງ ແລະ ຈັດແຈງຂອງພຣະອົງ ແລະ ຢືນເປັນພະຍານສໍາລັບພຣະອົງ.

ຂອບໃຈທີ່ເປັນຄວາມສະຫວ່າງ ແລະ ການຊີ້ນໍາຂອງພຣະເຈົ້າ. ອາແມນ!