ເມື່ອ 2.000 ປີກ່ອນ, ພຣະເຢຊູເຈົ້າທີ່ບັງເກີດເປັນມະນຸດໄດ້ຖືກຄຶງເທິງໄມ້ກາງແຂນເພື່ອໄຖ່ຄວາມຜິດບາບຂອງມະນຸດຊາດ, ເຮັດໜ້າທີ່ເປັນເຄື່ອງບູຊາແທນຄວາມຜິດບາບ ແລະ ສຳເລັດພາລະກິດແຫ່ງການໄຖ່ບາບຂອງພຣະອົງ. ພຣະອົງສັນຍາວ່າພຣະອົງຈະກັບມາໃນຍຸກສຸດທ້າຍ, ສະນັ້ນ ຜູ້ທີ່ມີຄວາມເຊື່ອທຸກຄົນຈຶ່ງເຝົ້າລໍຖ້າການມາເຖິງຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ຄິດວ່າໃນຖານະຜູ້ທີ່ມີຄວາມເຊື່ອໃນພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ຄວາມຜິດບາບທັງໝົດຂອງພວກເຂົາແມ່ນໄດ້ຮັບອະໄພ ແລະ ພຣະອົງຈະບໍ່ເບິ່ງວ່າພວກເຂົາເປັນຄົນບາບອີກຕໍ່ໄປ. ພວກເຂົາຄິດວ່າພວກເຂົາກຽມພ້ອມຢ່າງສົມບູນແລ້ວ, ສະນັ້ນ ພວກເຂົາຈຶ່ງພຽງແຕ່ຕ້ອງລໍຖ້າການກັບຄືນມາຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ເພື່ອວ່າພວກເຂົາຈະຖືກຮັບເຂົ້າສູ່ອານາຈັກຂອງພຣະອົງ. ນັ້ນຄືເຫດຜົນທີ່ຜູ້ຄົນຈ້ອງເບິ່ງທ້ອງຟ້າຢູ່ສະເໝີ, ລໍຖ້າໃຫ້ມື້ທີ່ພຣະອົງຈະປາກົດເທິງກ້ອນເມກໃນທັນທີ ແລະ ພາພວກເຂົາເຂົ້າສູ່ສະຫວັນເພື່ອພົບກັບພຣະອົງ. ແຕ່ພວກເຂົາກໍປະຫຼາດໃຈຫຼາຍ ທີ່ພວກເຂົາກຳລັງເບິ່ງໄພພິບັດທີ່ຮ້າຍແຮງເກີດຂຶ້ນ ແຕ່ຍັງບໍ່ໄດ້ຕ້ອນຮັບພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ. ບໍ່ມີຜູ້ໃດຮູ້ວ່າກຳລັງເກີດຫຍັງຂຶ້ນແທ້ໆ. ເຖິງວ່າພວກເຂົາບໍ່ໄດ້ເຫັນພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າມາເທິງກ້ອນເມກ, ພວກເຂົາກໍໄດ້ເຫັນສາຍຟ້າແມບເຫຼື້ອມຈາກທິດຕາເວັນອອກເປັນພະຍານຢ່າງສະໝໍ່າສະເໝີວ່າພຣະອົງໄດ້ກັບຄືນມາ ໃນຖານະພຣະເຈົ້າອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດທີ່ບັງເກີດເປັນມະນຸດ. ພຣະອົງໄດ້ກ່າວຄວາມຈິງ ແລະ ກຳລັງເຮັດພາລະກິດແຫ່ງການພິພາກສາ ເຊິ່ງເລີ່ມຕົ້ນກັບເຮືອນຂອງພຣະເຈົ້າ. ການປາກົດຕົວ ແລະ ພາລະກິດຂອງພຣະເຈົ້າອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດໄດ້ແກວ່ງໄກວໂລກສາສະໜາທັງໝົດ ແລະ ກະຕຸ້ນໃຫ້ມີປະຕິກິລິຍາຢ່າງຮຸນແຮງທີ່ສຸດ. ພາລະກິດແຫ່ງການພິພາກສາຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ບັງເກີດເປັນມະນຸດແມ່ນບໍ່ໄດ້ສອດຄ່ອງກັບແນວຄິດ ແລະ ຈິນຕະນາການຂອງຜູ້ຄົນເລີຍ. ຫຼາຍຄົນຖາມວ່າ: ພຣະເຢຊູເຈົ້າໄດ້ສຳເລັດພາລະກິດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ແຫ່ງການໄຖ່ບາບຂອງພຣະອົງແລ້ວ ແລະ ພຣະເຈົ້າໄດ້ເອີ້ນພວກເຮົາວ່າຊອບທຳ, ສະນັ້ນ ເປັນຫຍັງພຣະອົງຈຶ່ງຕ້ອງເຮັດພາລະກິດແຫ່ງການພິພາກສາໃນຍຸກສຸດທ້າຍ? ພວກເຂົາຮູ້ສຶກວ່າມັນເປັນໄປບໍ່ໄດ້. ຊຸມຊົນສາສະໜາເຖິງກັບຕໍ່ຕ້ານ ແລະ ປະນາມພຣະເຈົ້າອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດ, ປະຕິເສດທີ່ຈະພິຈາລະນາເບິ່ງພາລະກິດຂອງພຣະອົງ, ໃນຂະນະດຽວກັນກັບລໍຖ້າ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າທີ່ຢູ່ເທິງກ້ອນເມກຢ່າງກະຕືລືລົ້ນ ເພື່ອໃຫ້ມາຮັບພວກເຂົາຂຶ້ນສູ່ອານາຈັກ ໂດຍຫວັງທີ່ຈະຫຼົບຫຼີກຈາກໄພພິບັດທີ່ຮ້າຍແຮງ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ພາລະກິດຂອງພຣະເຈົ້າກວ້າງໃຫຍ່ ແລະ ຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະ ບໍ່ມີຜູ້ໃດສາມາດຢຸດມັນໄດ້. ພຣະເຈົ້າອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດໄດ້ສ້າງກຸ່ມຜູ້ເອົາຊະນະ ແລະ ໄພພິບັດກໍໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນຂຶ້ນ, ໃນຂະນະທີ່ໂລກສາສະນາຈົມລົງສູ່ໄພພິບັດ, ຮ້ອງໄຫ້ ແລະ ກັດແຂ້ວຂອງພວກເຂົາ. ຍ້ອນພວກເຂົາບໍ່ຖືກຮັບຂຶ້ນເມືອຕໍ່ໜ້າໄພພິບັດ, ພວກເຂົາຈຶ່ງຕັ້ງຄວາມຫວັງຂອງພວກເຂົາວ່າມັນຈະເກີດຂຶ້ນໃນລະຫວ່າງ ຫຼື ໃນພາຍຫຼັງ. ເປັນຫຍັງພວກເຂົາຈຶ່ງບໍ່ຕ້ອນຮັບພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກ່ອນໄພພິບັດ? ພວກເຂົາເຮັດຜິດໃນບ່ອນໃດ? ພຣະເຢຊູເຈົ້າເຮັດຜິດຄຳສັນຍາຂອງພຣະອົງ, ລົ້ມເຫຼວທີ່ຈະຮັບຜູ້ເຊື່ອເຂົ້າສູ່ອານາຈັກກ່ອນໄພພິບັດ, ເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາຜິດຫວັງຢ່າງສິ້ນເຊີງບໍ? ຫຼື ຜູ້ຄົນເຂົ້າໃຈຜິດກ່ຽວກັບຄຳທຳນາຍໃນພຣະຄຳພີ, ເຊື່ອວ່າແນວຄິດຂອງພວກເຂົາທີ່ວ່າພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະມາເຖິງເທິງກ້ອນເມກ, ປະຕິເສດທີ່ຈະຮັບຟັງສຽງຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ບໍ່ສາມາດທີ່ຈະຕ້ອນຮັບພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ຍອມຈຳນົນຕໍ່ໄພພິບັດບໍ? ໃນຕອນນີ້ ທຸກຄົນກຳລັງຮູ້ສຶກສັບສົນຫຼາຍກ່ຽວກັບວ່າເປັນຫຍັງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈຶ່ງບໍ່ໄດ້ມາເທິງກ້ອນເມກ ແລະ ຮັບເອົາຜູ້ເຊື່ອຂຶ້ນເມືອ ກ່ອນໄພພິບັດ. ມື້ນີ້, ຂ້ອຍຈະແບ່ງປັນຄວາມເຂົ້າໃຈສ່ວນຕົວຂອງຂ້ອຍກ່ຽວກັບພາລະກິດແຫ່ງການພິພາກສາຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ບັງເກີດເປັນມະນຸດໃນຍຸກສຸດທ້າຍດັ່ງບຸດມະນຸດ.

ທຸກຄົນທີ່ຄຸ້ນເຄີຍກັບພຣະຄຳພີເຂົ້າໃຈວ່າ ຄຳທຳນາຍສ່ວນໃຫຍ່ໃນພຣະຄຳພີໄດ້ທຳນາຍເຖິງສອງສິ່ງ: ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະກັບຄືນມາ ແລະ ພຣະອົງຈະປະຕິບັດການພິພາກສາໃນຍຸກສຸດທ້າຍ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ໃນຄວາມເປັນຈິງແລ້ວ ສອງສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນເປັນສິ່ງດຽວກັນ ເຊິ່ງນັ້ນກໍຄື ພຣະເຈົ້າຈະມາໃນເນື້ອໜັງໃນຍຸກສຸດທ້າຍເພື່ອເຮັດພາລະກິດແຫ່ງການພິພາກສາຂອງພຣະອົງ. ບາງຄົນຕ້ອງຖາມແນ່ນອນວ່າ ມີພື້ນຖານໃນພຣະຄຳພີທີ່ເວົ້າແບບນີ້ ຫຼື ບໍ່. ແນ່ນອນວ່າມີ. ມີຄຳທຳນາຍຫຼາຍຢ່າງໃນພຣະຄຳພີທີ່ເວົ້າກ່ຽວກັບສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ ເຊິ່ງມີ 200 ຂໍ້ ຫຼື ຫຼາຍກວ່ານັ້ນ. ໃຫ້ພວກເຮົາເບິ່ງທີ່ຕົວຢ່າງ, ເຊັ່ນ: ໃນພຣະສັນຍາເດີມ: “ພຣະອົງຈະພິພາກສາທ່າມກາງບັນດາປະຊາຊາດ ແລະ ຈະຕຳນິຫຼາຍຄົນ” (ເອຊາຢາ 2:4). “ຍ້ອນພຣະອົງມາ, ຍ້ອນພຣະອົງມາເພື່ອພິພາກສາແຜ່ນດິນໂລກ: ພຣະອົງຈະພິພາກສາໂລກດ້ວຍຄວາມຊອບທຳ ແລະ ພິພາກສາຜູ້ຄົນດ້ວຍຄວາມຈິງຂອງພຣະອົງ” (ເພງສັນລະເສີນ 96:13). ມັນຍັງກ່າວໄວ້ໃນພຣະສັນຍາໃໝ່ວ່າ: “ເຖິງເວລາທີ່ການຄໍາພິພາກສາເລີ້ມຕົ້ນທີ່ຄົວເຮືອນຂອງພຣະເຈົ້າ” (1 ເປໂຕ 4:17). ພຣະເຢຊູເຈົ້າຍັງໄດ້ທຳນາຍດ້ວຍຕົວເອງວ່າພຣະອົງຈະກັບຄືນມາ ແລະ ເຮັດພາລະກິດແຫ່ງການພິພາກສາໃນຍຸກສຸດທ້າຍ. ພຣະເຢຊູເຈົ້າຊົງກ່າວໄວ້ວ່າ: “ແລະ ຖ້າມະມຸດຄົນໃດໄດ້ຍິນພຣະທຳຂອງເຮົາ ແລະ ບໍ່ເຊື່ອ, ເຮົາບໍ່ພິພາກສາເຂົາ ຍ້ອນເຮົາບໍ່ໄດ້ມາເພື່ອພິພາກສາໂລກ, ແຕ່ເພື່ອຊ່ວຍໂລກໃຫ້ພົ້ນ. ຜູ້ທີ່ປະຕິເສດເຮົາ ແລະ ບໍ່ຮັບເອົາພຣະທໍາຂອງເຮົາ ກໍຈະມີສິ່ງທີ່ຕັດສິນພວກເຂົາ, ພຣະທໍາທີ່ເຮົາໄດ້ກ່າວກໍຈະຕັດສິນພວກເຂົາໃນວັນສຸດທ້າຍເຊັ່ນກັນ” (ໂຢຮັນ 12:47-48). “ເພາະວ່າ ພຣະບິດາບໍ່ພິພາກສາຄົນໃດຄົນໜຶ່ງ, ແຕ່ມອບການພິພາກສາທັງໝົດໃຫ້ແກ່ພຣະບຸດ” (ໂຢຮັນ 5:22). “ແລ້ວໄດ້ມອບສິດອຳນາດໃຫ້ກັບພຣະອົງໃນການດຳເນີນການພິພາກສາເຊັ່ນກັນ, ເພາະພຣະອົງເປັນບຸດມະນຸດ” (ໂຢຮັນ 5:27). ພຣະນິມິດທຳນາຍວ່າ: “ເວົ້າດ້ວຍສຽງດັງວ່າ ຈົ່ງຢຳເກງພຣະເຈົ້າ ແລະ ມອບສະຫງ່າລາສີໃຫ້ກັບພຣະອົງ; ຍ້ອນຊົ່ວໂມງແຫ່ງການພິພາກສາຂອງພຣະອົງໄດ້ມາເຖິງ” (ພຣະນິມິດ 14:7). ຄຳທຳນາຍເຫຼົ່ານີ້ມີຄວາມຊັດເຈນຫຼາຍໃນການເວົ້າວ່າ ພຮະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະກັບຄືນມາດັ່ງບຸດມະນຸດ ແລະ ເຮັດພາລະກິດແຫ່ງການພິພາກສາໃນຍຸກສຸດທ້າຍ. ບໍ່ມີຂໍ້ສົງໄສກ່ຽວກັບສິ່ງນີ້. ພວກເຮົາສາມາດເຫັນໄດ້ວ່າພຣະເຢຊູເຈົ້າໄດ້ທຳນາຍຢ່າງຊັດເຈນໃນຍຸກແຫ່ງພຣະຄຸນວ່າ ພຣະອົງຈະກັບຄືນມາໃນຍຸກສຸດທ້າຍດັ່ງບຸດມະນຸດເພື່ອພາລະກິດແຫ່ງການພິພາກສາຂອງພຣະອົງ. ພຣະນິມິດໄດ້ທຳນາຍຢ່າງຊັດເຈນວ່າ “ຍ້ອນຊົ່ວໂມງແຫ່ງການພິພາກສາຂອງພຣະອົງໄດ້ມາເຖິງ”. ຄຳທຳນາຍເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ສະແດງວ່າ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າກຳລັງບັງເກີດເປັນມະນຸດດັ່ງບຸດມະນຸດໃນຍຸກສຸດທ້າຍ, ມາຢູ່ທ່າມກາງພວກເຮົາເພື່ອເຮັດພາລະກິດແຫ່ງການພິພາກສາດ້ວຍຕົວເອງ. ພຣະເຈົ້າໄດ້ວາງແຜນສິ່ງນີ້ຢ່າງຊັດເຈນຕັ້ງແຕ່ດົນແລ້ວ ແລະ ບໍ່ມີຜູ້ໃດສາມາດປະຕິເສດສິ່ງນີ້ໄດ້. ພຣະເຈົ້າອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດໄດ້ກ່າວຄວາມຈິງສຳລັບພາລະກິດແຫ່ງການພິພາກສາ, ພຣະອົງໄດ້ກ່າວພຣະທຳຫຼາຍຂໍ້ ແລະ ສ້າງກຸ່ມຜູ້ເອົາຊະນະ. ສິ່ງນີ້ໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າຄຳທຳນາຍເຫຼົ່ານີ້ຖືກເຮັດໃຫ້ສຳເລັດຢ່າງສົມບູນ. ຕອນນີ້ ໃຫ້ພວກເຮົາພິຈາລະນາເບິ່ງທີ່ ຄວາມເຊື່ອທົ່ວໄປໃນສາສະໜາ ທີ່ວ່າພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ສຳເລັດພາລະກິດແຫ່ງການໄຖ່ບາບຂອງພຣະອົງ, ສະນັ້ນ ມັນຈຶ່ງເປັນໄປບໍ່ໄດ້ທີ່ພຣະອົງຈະເຮັດພາລະກິດແຫ່ງການພິພາກສາໃນຍຸກສຸດທ້າຍ. ມີພື້ນຖານໃດໃນພຣະຄຳພີສຳລັບສິ່ງນີ້ບໍ? ພຣະເຢຊູເຈົ້າໄດ້ກ່າວສິ່ງນີ້ບໍ? ບໍ່ເລີຍ. ແນວຄິດດັ່ງກ່າວເປັນພຽງແນວຄິດ ແລະ ຈິນຕະນາການຂອງມະນຸດ, ພວກມັນເປັນຄວາມເຊື່ອທີ່ວ່າເປັນຈິງ. ພວກມັນຂັດກັບຄຳທຳນາຍໃນພຣະຄຳພີຢ່າງສິ້ນເຊີງ ແລະ ບໍ່ມີພຣະທຳຂອງພຣະເຈົ້າຂໍ້ໃດຈະສະໜັບສະໜູນພວກມັນ. ຄວາມຄິດນີ້ເປັນສິ່ງທີ່ໂງ່ຈ້າແທ້ໆ! ເປັນຫຍັງຜູ້ຄົນຈຶ່ງບໍ່ສາມາດສະແຫວງຫາພຣະທຳຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ຄຳທຳນາຍໃນພຣະຄຳພີຢ່າງຈິງຈັງ, ແຕ່ສືບຕໍ່ຕັດສິນ ແລະ ປະນາມພາລະກິດແຫ່ງຍຸກສຸດທ້າຍຂອງພຣະເຈົ້າແທນ ຍ້ອນແນວຄິດຂອງພວກເຂົາເອງ? ນັ້ນບໍ່ໄດ້ເປັນສິ່ງທີ່ເຮັດຕາມອຳເພີໃຈ ແລະ ອວດດີບໍ? ພຣະຄຳພີປະກອບມີຄຳທຳນາຍຫຼາຍຢ່າງກ່ຽວກັບການມາເຖິງຂອງບຸດມະນຸດ ແລະ ການພິພາກສາໃນຍຸກສຸດທ້າຍ, ສະນັ້ນ ເປັນຫຍັງຜູ້ຄົນຈຶ່ງບໍ່ເບິ່ງຂໍ້ພຣະຄຳພີທີ່ຢູ່ຕໍ່ໜ້າຕໍ່ຕາພວກເຂົາແທ້ໆ? ດັ່ງທີ່ພຣະຄຳພີໄດ້ກ່າວວ່າ “ໂດຍການໄດ້ຍິນ ເຈົ້າກໍ່ຈະໄດ້ຍິນ ແລະ ຈະບໍ່ເຂົ້າໃຈ; ແລະ ໂດຍການເບິ່ງ ເຈົ້າກໍ່ຈະເບິ່ງເຫັນ ແລະ ຈະບໍ່ຮັບຮູ້: ຍ້ອນຫົວໃຈຂອງຜູ້ຄົນນີ້ດ້ານຊາ ແລະ ຫູຂອງພວກເຂົາກໍ່ດ້ານຕໍ່ການໄດ້ຍິນ ແລະ ພວກເຂົາໄດ້ຫຼັບຕາຂອງພວກເຂົາ; ຢ້ານວ່າ ໃນເວລາໃດໜຶ່ງ ພວກເຂົາຄວນເຫັນດ້ວຍຕາຂອງພວກເຂົາ ແລະ ຟັງດ້ວຍຫູຂອງພວກເຂົາ ແລະ ຄວນເຂົ້າໃຈດ້ວຍຫົວໃຈຂອງພວກເຂົາ ແລະ ຄວນກັບໃຈຄືນໃໝ່ ແລະ ເຮົາຄວນປິ່ນປົວພວກເຂົາໃຫ້ຫາຍດີ” (ມັດທາຍ 13:14-15). ຄົນທີ່ມີສະຕິປັນຍາຄວນສະແຫວງຫາ ແລະ ສືບຄົ້ນຫາວ່າເປັນຫຍັງພຣະເຈົ້າຈຶ່ງເຮັດພາລະກິດແຫ່ງການພິພາກສາໃນຍຸກສຸດທ້າຍ, ເປັນຫຍັງຈຶ່ງເປັນບຸດມະນຸດທີ່ປາກົດຕົວເພື່ອເຮັດພາລະກິດ. ພວກເຮົາຕ້ອງຕອບຄຳຖາມເຫຼົ່ານີ້ກ່ອນທີ່ພວກເຮົາຈະສາມາດເຂົ້າໃຈຄຳທຳນາຍໃນພຣະຄຳພີຢ່າງແທ້ຈິງ.

ຕອນນີ້ ໃຫ້ພວກເຮົາພິຈາລະນາເບິ່ງວ່າ ເປັນຫຍັງພຣະເຈົ້າຈຶ່ງບັງເກີດເປັນມະນຸດອີກຄັ້ງ ເພື່ອພາລະກິດແຫ່ງການພິພາກສາຫຼັງຈາກທີ່ໄດ້ໄຖ່ມະນຸດຊາດ. ພຣະເຈົ້າອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດໄດ້ເປີດເຜີຍຄວາມເລິກລັບນີ້ແລ້ວ. ໃຫ້ພວກເຮົາເບິ່ງສິ່ງທີ່ພຣະທຳຂອງພຣະເຈົ້າອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດເວົ້າກ່ຽວກັບສິ່ງນີ້. “ເຖິງແມ່ນວ່າ ພຣະເຢຊູໄດ້ປະຕິບັດພາລະກິດຫຼາຍຢ່າງໃນທ່າມກາງມະນຸດ, ພຣະອົງພຽງສໍາເລັດການໄຖ່ບາບຂອງມວນມະນຸດຊາດ ແລະ ກາຍເປັນເຄື່ອງຖວາຍບູຊາແທນຄວາມຜິດບາບຂອງມະນຸດເທົ່ານັ້ນ; ພຣະອົງບໍ່ໄດ້ກໍາຈັດອຸປະນິໄສທີ່ເສື່ອມຊາມທັງໝົດຂອງເຂົາອອກຈາກມະນຸດ. ການຊ່ວຍໃຫ້ມະນຸດລອດພົ້ນຢ່າງສົມບູນຈາກອິດທິພົນຂອງຊາຕານບໍ່ແມ່ນພຽງຕ້ອງການໃຫ້ພຣະເຢຊູກາຍເປັນເຄື່ອງຖວາຍບູຊາແທນຄວາມຜິດບາບ ແລະ ແບກຮັບຄວາມຜິດບາບຂອງມະນຸດເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ມັນຍັງຮຽກຮ້ອງໃຫ້ພຣະເຈົ້າປະຕິບັດພາລະກິດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂຶ້ນເພື່ອກຳຈັດອຸປະນິໄສເສື່ອມຊາມຂອງຊາຕານຂອງເຂົາໃຫ້ອອກຈາກມະນຸດ. ດັ່ງນັ້ນ ບັດນີ້ເມື່ອມະນຸດໄດ້ຮັບການໃຫ້ອະໄພຄວາມຜິດບາບຂອງເຂົາ, ພຣະເຈົ້າຈຶ່ງໄດ້ກັບຄືນສູ່ເນື້ອໜັງ ເພື່ອນໍາພາມະນຸດໄປສູ່ຍຸກໃໝ່ ແລະ ເລີ່ມຕົ້ນພາລະກິດຂອງການຂ້ຽນຕີ ແລະ ການພິພາກສາ. ພາລະກິດນີ້ໄດ້ນໍາພາມະນຸດໄປສູ່ອານາຈັກທີ່ສູງສົ່ງຍິ່ງຂຶ້ນ. ທຸກຄົນທີ່ຍອມຢູ່ພາຍໃຕ້ອຳນາດຂອງພຣະອົງຈະໄດ້ຮັບຄວາມຈິງທີ່ສູງສົ່ງຂຶ້ນ ແລະ ໄດ້ຮັບພອນທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂຶ້ນ. ພວກເຂົາຈະດຳລົງຊີວິດຢູ່ໃນແສງສະຫວ່າງຢ່າງແທ້ຈິງ ແລະ ພວກເຂົາຈະໄດ້ຮັບເອົາຄວາມຈິງ, ຫົນທາງ ແລະ ຊີວິດ” (ພຣະທຳ, ເຫຼັ້ມທີ 1. ການປາກົດຕົວ ແລະ ພາລະກິດຂອງພຣະເຈົ້າ. ຄໍານໍາ). “ສຳລັບທຸກສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ມະນຸດຖືກໄຖ່ໃຫ້ພົ້ນ ແລະ ໄດ້ຮັບອະໄພຄວາມຜິດບາບ, ສາມາດພິຈາລະນາໄດ້ວ່າ ພຣະເຈົ້າບໍ່ຈົດຈໍາການລ່ວງລະເມີດຂອງມະນຸດ ແລະ ບໍ່ປະຕິບັດຕໍ່ມະນຸດຕາມການລ່ວງລະເມີດຂອງເຂົາ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ ເມື່ອມະນຸດທີ່ດຳລົງຊີວິດຢູ່ໃນຮ່າງກາຍຂອງເນື້ອໜັງບໍ່ໄດ້ເປັນອິດສະຫຼະຈາກຄວາມຜິດບາບ, ເຂົາກໍຈະສືບຕໍ່ສ້າງບາບ ແລະ ເປີດເຜີຍອຸປະນິໄສຊົ່ວຮ້າຍທີ່ເສື່ອມຊາມຢ່າງບໍ່ມີວັນສິ້ນສຸດ. ນີ້ແມ່ນຊີວິດທີ່ມະນຸດໄດ້ດຳລົງຢູ່, ເປັນວົງຈອນຂອງການສ້າງບາບ ແລະ ໄດ້ຮັບອະໄພບາບຢ່າງບໍ່ສິ້ນສຸດ. ມະນຸດສ່ວນໃຫຍ່ສ້າງບາບໃນຕອນກາງເວັນ ແລ້ວກໍພາກັນສາລະພາບບາບໃນຕອນແລງ. ດ້ວຍເຫດນີ້, ເຖິງແມ່ນວ່າ ການຖວາຍຄວາມຜິດບາບຈະມີຜົນສຳລັບມະນຸດຕະຫຼອດໄປກໍຕາມ, ມັນກໍຈະບໍ່ສາມາດຊ່ວຍໃຫ້ມະນຸດລອດພົ້ນຈາກຄວາມຜິດບາບໄດ້. ມີພຽງແຕ່ເຄິ່ງໜຶ່ງຂອງພາລະກິດແຫ່ງຄວາມລອດພົ້ນຖືກເຮັດໃຫ້ສຳເລັດ, ຍ້ອນມະນຸດຍັງມີອຸປະນິໄສທີ່ເສື່ອມຊາມ... ມັນບໍ່ງ່າຍທີ່ມະນຸດຈະມາຮູ້ຈັກກັບຄວາມຜິດບາບຂອງເຂົາ; ເຂົາບໍ່ມີທາງຮູ້ຈັກທຳມະຊາດທີ່ຝັງແໜ້ນໃນຕົວເຂົາ ແລະ ຕ້ອງເພິ່ງພາການພິພາກສາຂອງພຣະທຳເພື່ອບັນລຸຜົນນີ້. ມີພຽງແຕ່ດ້ວຍວິທີ່ນີ້ ມະນຸດຈຶ່ງຈະຖືກປ່ຽນແປງເທື່ອລະໜ້ອຍຈາກຈຸດນີ້ເປັນຕົ້ນໄປ” (ພຣະທຳ, ເຫຼັ້ມທີ 1. ການປາກົດຕົວ ແລະ ພາລະກິດຂອງພຣະເຈົ້າ. ຄວາມເລິກລັບແຫ່ງການບັງເກີດເປັນມະນຸດ (4)). ພຣະທຳຂອງພຣະເຈົ້າອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດມີຄວາມຊັດເຈນຫຼາຍ, ບໍ່ແມ່ນບໍ? ພຣະເຢຊູເຈົ້າໄດ້ໄຖ່ມະນຸດຊາດໃນຍຸກແຫ່ງພຣະຄຸນ, ສະນັ້ນ ເປັນຫຍັງພຣະອົງຈຶ່ງຈະກັບມາເພື່ອການພິພາກສາໃນຍຸກສຸດທ້າຍ? ມັນເປັນເພາະພຣະເຢຊູເຈົ້າຫາກໍສຳເລັດພາລະກິດແຫ່ງການໄຖ່ບາບ, ສຳເລັດພຽງແຕ່ເຄິ່ງໜຶ່ງຂອງພາລະກິດແຫ່ງຄວາມລອດພົ້ນຂອງພຣະເຈົ້າ. ສິ່ງນີ້ບັນລຸການໄຖ່ຄວາມຜິດບາບຂອງມະນຸດ, ສະນັ້ນ ພວກເຮົາຈຶ່ງມີຄຸນສົມບັດທີ່ຈະອະທິຖານ ແລະ ໂອ້ລົມກັນກັບພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ຮັບເອົາຄວາມກະລຸນາ ແລະ ພອນຂອງພຣະອົງ. ຄວາມຜິດບາບຂອງພວກເຮົາໄດ້ຮັບການອະໄພ ແລະ ພວກເຮົາມີຄວາມສຸກກັບຄວາມສະຫງົບຕິສຸກ ແລະ ຄວາມປິຕິຍິນດີທີ່ພຣະວິນຍານບໍລິສຸດໄດ້ມອບໃຫ້, ແຕ່ພວກເຮົາຍັງເຮັດບາບຢູ່ຕະຫຼອດເວລາ, ຕິດຢູ່ໃນວົງຈອນຂອງການເຮັດບາບ, ການສາລະພາບ ແລະ ການເຮັດບາບອີກຄັ້ງ. ບໍ່ມີຜູ້ໃດສາມາດຫຼົບຫຼີກຈາກພັນທະນາການ ແລະ ຂໍ້ຜູກມັດຂອງຄວາມຜິດບາບ, ແຕ່ພວກເຮົາດຳລົງຊີວິດໂດຍການດີ້ນຮົນກັບມັນ. ມັນເຈັບປວດ ແລະ ບໍ່ມີທາງທີ່ຈະເປັນອິດສະຫຼະ. ສິ່ງນີ້ໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ເຖິງວ່າພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ອະໄພຄວາມຜິດບາບຂອງພວກເຮົາ, ທຳມະຊາດຄວາມຜິດບາບຂອງພວກເຮົາກໍຍັງມີຢູ່; ອຸປະນິໄສທີ່ເສື່ອມຊາມຂອງພວກເຮົາຍັງມີຢູ່. ພວກເຮົາມີແນວໂນ້ມທີ່ຈະກະບົດ, ຕໍ່ຕ້ານ ແລະ ຕັດສິນພຣະເຈົ້າໃນທຸກຊ່ວງເວລາ. ນີ້ແມ່ນຂໍ້ແທ້ຈິງທີ່ບໍ່ສາມາດປະຕິເສດໄດ້. ບໍ່ວ່າຄົນໆໜຶ່ງຈະເປັນຜູ້ທີ່ມີຄວາມເຊື່ອໄດ້ດົນສໍ່າໃດ, ພວກເຂົາບໍ່ສາມາດຫຼົບຫຼີກຈາກຄວາມຜິດບາບ ແລະ ບັນລຸຄວາມບໍລິສຸດ ຫຼື ຄູ່ຄວນທີ່ຈະຜະເຊີນໜ້າກັບພຣະເຈົ້າ. ສິ່ງນີ້ແມ່ນບັນລຸຕາມຄຳທຳນາຍຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຢ່າງສິ້ນເຊີງ: “ບໍ່ແມ່ນໝົດທຸກຄົນທີ່ໄດ້ເວົ້າກັບເຮົາວ່າ ‘ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ’ ຈະໄດ້ເຂົ້າສູ່ອານາຈັກແຫ່ງສະຫວັນ, ມີພຽງແຕ່ຜູ້ທີ່ປະຕິບັດຕາມຄວາມປະສົງຂອງພຣະບິດາຂອງເຮົາຜູ້ເຊິ່ງຢູ່ໃນສະຫວັນເທົ່ານັ້ນ. ໃນມື້ນັ້ນ ຫຼາຍຄົນຈະເວົ້າກັບເຮົາວ່າ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ພວກຂ້າພຣະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ທຳນາຍດ້ວຍນາມຂອງພຣະອົງບໍ? ແລະ ໃນນາມຂອງພຣະອົງ ໄດ້ຂັບໄລ່ມານຮ້າຍອອກໄປບໍ? ແລະ ໃນນາມຂອງພຣະອົງ ໄດ້ປະຕິບັດພາລະກິດທີ່ໜ້າອັດສະຈັນຫຼາຍຢ່າງບໍ? ແລະ ຫຼັງຈາກນັ້ນ ເຮົາຈະປະກາດຕໍ່ພວກເຂົາວ່າ, ເຮົາບໍ່ເຄີຍຮູ້ຈັກພວກເຈົ້າ: ຈົ່ງໄປຈາກເຮົາເສຍ, ພວກເຈົ້າທີ່ກະທຳການຊົ່ວຊ້າເອີຍ” (ມັດທາຍ 7:21-23). ແລ້ວມັນໄດ້ກ່າວໄວ້ໃນເຮັບເລີ 12:14 ວ່າ “ຄວາມບໍລິສຸດ, ຫາກປາສະຈາກສິ່ງນີ້ກໍຈະບໍ່ມີມະນຸດຄົນໃດ ເຫັນພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້”. ພວກເຮົາສາມາດເຫັນໄດ້ໃນທີ່ນີ້ວ່າມີພຽງແຕ່ຄົນທີ່ເຮັດຄວາມປະສົງຂອງພຣະເຈົ້າເທົ່ານັ້ນທີ່ສາມາດເຂົ້າສູ່ອານາຈັກສະຫວັນໄດ້. ແຕ່ເປັນຫຍັງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈຶ່ງເວົ້າວ່າຄົນທີ່ເທດສະໜາ ແລະ ຂັບໄລ່ມານຮ້າຍໃນນາມຂອງພຣະອົງຈຶ່ງເປັນຜູ້ເຮັດການຊົ່ວ? ສິ່ງນີ້ອາດສ້າງຄວາມສັບສົນສຳລັບຫຼາຍຄົນ. ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າ ພວກເຂົາປະກາດຄວາມເຊື່ອຂອງພວກເຂົາ, ແຕ່ພວກເຂົາສືບຕໍ່ເຮັດບາບ ແລະ ບໍ່ໄດ້ກັບໃຈຢ່າງແທ້ຈິງ. ບໍ່ວ່າພວກເຂົາຈະເທດສະໜາ ຫຼື ຂັບໄລ່ຜີຮ້າຍໃນນາມຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຫຼາຍສໍ່າໃດກໍຕາມ, ບໍ່ວ່າພວກເຂົາຈະເຮັດສິ່ງອັດສະຈັນຫຼາຍສໍ່າໃດກໍຕາມ, ພວກເຂົາບໍ່ໄດ້ມີການຮອງຮັບຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ. ໃນສາຍຕາຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ຜູ້ຄົນແບບນັ້ນແມ່ນຜູ້ເຮັດຄວາມຊົ່ວ. ພວກເຂົາອາດເຮັດສິ່ງຕ່າງໆໃນນາມຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ແຕ່ນີ້ຄືການດູຖູກຕໍ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າທີ່ພຣະອົງລັງກຽດ. ຄົນເຫຼົ່ານີ້ ເຊິ່ງເປັນຄົນທີ່ໄດ້ຮັບການອະໄພຄວາມຜິດບາບ ແມ່ນສົມຄວນທີ່ຈະເຂົ້າສູ່ອານາຈັກບໍ? ບໍ່ສົມຄວນຢ່າງແນ່ນອນ. ພວກເຂົາຍັງຝັນເຖິງມື້ທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈະກັບມາເພື່ອຮັບພວກເຂົາຂຶ້ນສູ່ທ້ອງຟ້າ. ນີ້ແມ່ນຄວາມເພີ້ຝັນຂອງມະນຸດ. ເຫັນໄດ້ຢ່າງຊັດເຈນວ່າການທີ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າທຳນາຍເຖິງການກັບຄືນມາຂອງພຣະອົງ ບໍ່ໄດ້ໝາຍຄວາມວ່າພຣະອົງຈະພາຜູ້ຄົນຂຶ້ນສູ່ທ້ອງຟ້າເພື່ອພົບກັບພຣະອົງ, ແຕ່ໝາຍຄວາມວ່າພຣະອົງຈະປະຕິບັດການພິພາກສາ ແລະ ຊໍາລະລ້າງຜູ້ຄົນຈາກທຳມະຊາດທີ່ຜິດບາບ ແລະ ຄວາມເສື່ອມຊາມຂອງພວກເຂົາ, ພຣະອົງຈະຊ່ວຍພວກເຮົາໃຫ້ລອດພົ້ນຈາກຄວາມຜິດບາບ ແລະ ຈາກກອງກຳລັງຂອງຊາຕານຢ່າງສົມບູນ ແລະ ພາພວກເຮົາໄປສູ່ຈຸດໝາຍປາຍທາງທີ່ສວຍງາມ. ນີ້ແມ່ນຄວາມໝາຍຂອງພາລະກິດແຫ່ງການພິພາກສາຂອງພຣະເຈົ້າໃນຍຸກສຸດທ້າຍ. ຕອນນີ້, ຂ້ອຍໝັ້ນໃຈວ່າພວກເຮົາທຸກຄົນສາມາດເຫັນໄດ້ວ່າ ພາລະກິດແຫ່ງການໄຖ່ບາບໃນຍຸກແຫ່ງພຣະຄຸນແມ່ນພຽງແຕ່ເພື່ອໄຖ່ພວກເຮົາຈາກຄວາມຜິດບາບຂອງພວກເຮົາ, ເພື່ອວ່າຄວາມຜິດບາບຂອງພວກເຮົາຈະໄດ້ຮັບການອະໄພ. ສິ່ງນີ້ໄດ້ສຳເລັດພຽງແຕ່ເຄິ່ງໜຶ່ງຂອງພາລະກິດແຫ່ງຄວາມລອດພົ້ນ ແລະ ພຣະເຈົ້າກຳລັງເຮັດບາດກ້າວທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ກວ່າໃນຍຸກສຸດທ້າຍ. ບົນພື້ນຖານຂອງພາລະກິດແຫ່ງການໄຖ່ບາບຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້າ, ພຣະເຈົ້າອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດກຳລັງກ່າວຄວາມຈິງສຳລັບພາລະກິດແຫ່ງການພິພາກສາຂອງຍຸກສຸດທ້າຍ ເພື່ອຊໍາລະລ້າງ ແລະ ຊ່ວຍມະນຸດຊາດຈາກຄວາມຜິດບາບຢ່າງສົມບູນ, ເພື່ອເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາເປັນອິດສະຫຼະຈາກກອງກຳລັງຂອງຊາຕານ. ໃນທີ່ນີ້ພວກເຮົາສາມາດເຫັນໄດ້ວ່າ ການໄຖ່ບາບຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້າແມ່ນລ້ວນແລ້ວແຕ່ປູທາງສຳລັບການພິພາກສາຂອງພຣະເຈົ້າໃນຍຸກສຸດທ້າຍ. ມັນຄືພາລະກິດພື້ນຖານ. ແລ້ວພາລະກິດແຫ່ງການພິພາກສາຂອງພຣະເຈົ້າອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດ ກໍເປັນບາດກ້າວທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດໃນພາລະກິດຄຸ້ມຄອງຂອງພຣະເຈົ້າເພື່ອຊ່ວຍມະນຸດຊາດໃຫ້ລອດພົ້ນ ແລະ ຈະສິ້ນສຸດຍຸກ. ການຍອມຮັບພາລະກິດແຫ່ງການໄຖ່ບາບຂອງພຣະເຢຊູເຈົ້າເທົ່ານັ້ນ ໂດຍບໍ່ໄດ້ຍອມຮັບພາລະກິດແຫ່ງການພິພາກສາໃນຍຸກສຸດທ້າຍຂອງພຣະເຈົ້າອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດ ໝາຍເຖິງການຢຸດຢູ່ເຄິ່ງທາງໃນເສັ້ນທາງແຫ່ງຄວາມເຊື່ອ ແລະ ບາດກ້າວສຸດທ້າຍຄືບາດກ້າວທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດທີ່ຈະກຳນົດຊະຕາກຳ ແລະ ຜົນໄດ້ຮັບຂອງພວກເຮົາ. ການບໍ່ດຳເນີນຕາມບາດກ້າວນີ້ຢ່າງແທ້ຈິງຄືການຍອມຜ່າຍແພ້ຢູ່ເຄິ່ງທາງ ແລະ ເຮັດໃຫ້ຄວາມພະຍາຍາມທີ່ຜ່ານມາທັງໝົດເສຍຖິ້ມ. ຂ້ອຍຄິດວ່າທຸກຄົນເຂົ້າໃຈວ່າສ່ວນສຸດທ້າຍຂອງການເດີນທາງມັກເປັນສ່ວນທີ່ລຳບາກທີ່ສຸດ. ໄລຍະສຸດທ້າຍນີ້ໃນເສັ້ນທາງແຫ່ງຄວາມເຊື່ອຂອງເຈົ້າແມ່ນສິ່ງທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດທີ່ຈະກຳນົດຊະຕາກຳຂອງເຈົ້າ. ສຳລັບຜູ້ທີ່ມີຄວາມເຊື່ອ, ສິ່ງທີ່ຈະກຳນົດຜົນໄດ້ຮັບ ແລະ ຊະຕາກຳຂອງພວກເຮົາແມ່ນພາລະກິດການພິພາກສາແຫ່ງຍຸກສຸດທ້າຍຂອງພຣະເຈົ້າ. ຖ້າຜູ້ຄົນບໍ່ຍອມຮັບສິ່ງນີ້, ພວກເຂົາຈະຖືກກຳຈັດໂດຍພຣະເຈົ້າ; ນັ້ນຄືໂຊກຄະນາດຕະກຳແທ້ໆ. ສະນັ້ນ ພວກເຮົາສາມາດໝັ້ນໃຈໄດ້ເລີຍວ່າ ບໍ່ວ່າຄົນໆໜຶ່ງຈະເປັນຜູ້ທີ່ມີຄວາມເຊື່ອໄດ້ດົນສໍ່າໃດ, ຖ້າພວກເຂົາບໍ່ຍອມຮັບພຣະເຈົ້າອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດ ພຣະເຈົ້າກໍຈະກຳຈັດພວກເຂົາ ແລະ ພວກເຂົາຈະເປັນຍິງສາວບໍລິສຸດທີ່ໂງ່ຈ້າທີ່ຈະຕົກລົງສູ່ໄພພິບັດ ແລ້ວຮ້ອງໄຫ້ ແລະ ກັດແຂ້ວຂອງພວກເຂົາ. ຜູ້ທີ່ບໍ່ມີຄວາມເຊື່ອຫຼາຍຄົນກ່ອນໜ້າໄດ້ຍອມຮັບພາລະກິດຂອງພຣະເຈົ້າອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດໂດຍກົງ ແລະ ຮັບເອົາຄວາມລອດພົ້ນແຫ່ງຍຸກສຸດທ້າຍຂອງພຣະເຈົ້າ. ຄົນເຫຼົ່ານີ້ເປັນຄົນທີ່ໂຊກດີ ແລະ ພວກເຂົາທົດແທນຜູ້ທີ່ມີຄວາມເຊື່ອເຫຼົ່ານັ້ນທີ່ປະຕິເສດຈະຍອມຮັບພຣະເຈົ້າອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດ ແລະ ຖືກກຳຈັດ. ນັ້ນຈະບໍ່ເປັນຄວາມເສຍດາຍທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດສຳລັບຜູ້ທີ່ມີຄວາມເຊື່ອບໍ? ຫຼັງຈາກຕະຫຼອດປີເຫຼົ່ານັ້ນທີ່ລໍຖ້າພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ພວກເຂົາເຫັນພຣະເຈົ້າອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດກຳລັງເຮັດພາລະກິດແຫ່ງການພິພາກສາ ແລະ ກ່າວຄວາມຈິງຫຼາຍຢ່າງ ແຕ່ປະຕິເສດທີ່ຈະຍອມຮັບສິ່ງນັ້ນ ໂດຍທີ່ລໍຖ້າຢ່າງດື້ດ້ານໃຫ້ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າມາເທິງກ້ອນເມກແທນ, ເຮັດການພະນັນເຊັ່ນນີ້ກັບພຣະເຈົ້າ. ໃນທີ່ສຸດແລ້ວ ພວກເຂົາຈະສູນເສຍໂອກາດຂອງພວກເຂົາໃນຄວາມລອດພົ້ນ. ນັ້ນຈະບໍ່ເປັນສິ່ງທີ່ເສົ້າໃຈຫຼາຍທີ່ສຸດສຳລັບຜູ້ທີ່ມີຄວາມເຊື່ອບໍ?

ບາງຄົນອາດຖາມ ເຖິງວິທີທີ່ພຣະເຈົ້າອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດເຮັດພາລະກິດແຫ່ງການພິພາກສາ ແລະ ຊໍາລະລ້າງເພື່ອຊ່ວຍມະນຸດຊາດໃຫ້ລອດພົ້ນຢ່າງສົມບູນ. ມີຫຼາຍຢ່າງໃຫ້ໂອ້ລົມກັນກ່ຽວກັບຄວາມຈິງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບສິ່ງນີ້, ສະນັ້ນ ມື້ນີ້ ພວກເຮົາສາມາດລົມກັນໃນລັກສະນະຜິວເຜີນພຽງແຕ່ເທົ່ານັ້ນ. ພຣະເຈົ້າອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດຊົງກ່າວວ່າ: “ໃນຍຸກສຸດທ້າຍ ພຣະຄຣິດໃຊ້ຫຼາກຫຼາຍຄວາມຈິງເພື່ອສັ່ງສອນມະນຸດ, ເປີດໂປງແກ່ນແທ້ຂອງມະນຸດ ແລະ ວິເຄາະຄໍາເວົ້າ ແລະ ການກະທຳຂອງມະນຸດ. ພຣະທໍາເຫຼົ່ານີ້ປະກອບດ້ວຍຄວາມຈິງຫຼາຍປະການ, ເຊັ່ນ: ໜ້າທີ່ຂອງມະນຸດ, ວິທີມະນຸດຄວນເຊື່ອຟັງພຣະເຈົ້າ, ວິທີມະນຸດຄວນຈົງຮັກພັກດີຕໍ່ພຣະເຈົ້າ, ວິທີທີ່ມະນຸດຄວນສະແດງຄວາມປະພຶດຕົນແບບມະນຸດປົກກະຕິທົ່ວໄປ ພ້ອມດ້ວຍສະຕິປັນຍາ ແລະ ອຸປະນິໄສຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ອື່ນໆ. ພຣະທໍາເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນເນັ້ນໃສ່ແກ່ນແທ້ ແລະ ອຸປະນິໄສທີ່ເສື່ອມຊາມຂອງມະນຸດໂດຍກົງ. ໂດຍສະເພາະແລ້ວ ພຣະທຳທີ່ເປີດໂປງວິທີມະນຸດທີ່ປະຕິເສດພຣະເຈົ້າໃນເລື່ອງທີ່ກ່ຽວກັບວິທີທີ່ມະນຸດເປັນຮູບຮ່າງປາກົດຂອງຊາຕານ ແລະ ເປັນກໍາລັງສັດຕູທີ່ຕໍ່ຕ້ານພຣະເຈົ້າ. ໃນການປະຕິບັດພາລະກິດພິພາກສາຂອງພຣະເຈົ້າ, ພຣະອົງບໍ່ພຽງແຕ່ເຮັດໃຫ້ທໍາມະຊາດຂອງມະນຸດຊັດເຈນດ້ວຍພຣະທໍາສອງສາມຂໍ້ເທົ່ານັ້ນ; ແຕ່ພຣະອົງເປີດໂປງ, ຈັດການ ແລະ ລິຮານມັນໃນໄລຍະຍາວ. ວິທີການເປີດໂປ່ງ, ຈັດການ ແລະ ລິຮານເຫຼົ່ານີ້ບໍ່ສາມາດທົດແທນດ້ວຍຄໍາກ່າວທໍາມະດາ ແຕ່ທົດແທນດ້ວຍຄວາມຈິງທີ່ມະນຸດບໍ່ມີແທ້ໆ. ມີພຽງວິທີການແບບນີ້ເທົ່ານັ້ນຈຶ່ງຖືກເອີ້ນວ່າເປັນການພິພາກສາ; ຜ່ານການພິພາກສາແບບນີ້ເທົ່ານັ້ນ ທີ່ຈະສາມາດເອົາຊະນະມະນຸດ ແລະ ເຮັດໃຫ້ມະນຸດຍອມອ່ອນນ້ອມຕໍ່ພຣະເຈົ້າ ແລະ ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນກໍຮັບເອົາຄວາມຮູ້ທີ່ແທ້ຈິງກ່ຽວກັບພຣະອົງ” (ພຣະທຳ, ເຫຼັ້ມທີ 1. ການປາກົດຕົວ ແລະ ພາລະກິດຂອງພຣະເຈົ້າ. ພຣະຄຣິດປະຕິບັດພາລະກິດແຫ່ງການພິພາກສາດ້ວຍຄວາມຈິງ). ພຣະທຳຂອງພຣະເຈົ້າອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດມີຄວາມຊັດເຈນຫຼາຍວ່າ ການພິພາກສາຂອງພຣະອົງໃນຍຸກສຸດທ້າຍ ແມ່ນເພື່ອພິພາກສາແກ່ນແທ້ທີ່ເສື່ອມຊາມຂອງມະນຸດຊາດໂດຍການກ່າວຄວາມຈິງເປັນຫຼັກ, ເພື່ອເປີດໂປງຄວາມເສື່ອມຊາມຂອງພວກເຮົາ ເພື່ອວ່າພວກເຮົາຈະໄຕ່ຕອງ ແລະ ຮູ້ຈັກຕົນເອງ ແລະ ເບິ່ງເຫັນຄວາມເສື່ອມຊາມຂອງພວກເຮົາເອງ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ ພວກເຮົາຈະຮູ້ສຶກເສຍດາຍ, ກຽດຊັງຕົນເອງ ແລະ ກຽດຊັງເນື້ອໜັງຂອງພວກເຮົາ ເຊິ່ງນໍາໄປສູ່ການກັບໃຈທີ່ແທ້ຈິງ. ພາລະກິດແຫ່ງການພິພາກສານີ້ ບໍ່ໄດ້ເກີດຂຶ້ນໂດຍການກ່າວຄວາມຈິງສອງສາມຢ່າງເພື່ອໃຫ້ຜູ້ຄົນເຂົ້າໃຈເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ພຣະເຈົ້າກຳລັງກ່າວຫຼາຍລັກສະນະຂອງຄວາມຈິງ. ຄວາມຈິງທັງໝົດນີ້ແມ່ນເພື່ອພິພາກສາ, ເປີດໂປງ, ລິຮານ ແລະ ຈັດການກັບມະນຸດຊາດ, ເພື່ອທົດສອບ ແລະ ຫຼໍ່ຫຼອມພວກເຮົາອີກດ້ວຍ. ໂດຍສະເພາະແລ້ວ ພຣະທຳຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ພິພາກສາ ແລະ ເປີດໂປງແກ່ນແທ້ທີ່ເສື່ອມຊາມຂອງມະນຸດ ໄດ້ເປີດໂປງອຸປະນິໄສແບບຊາຕານຂອງມະນຸດຊາດ ແລະ ທຳມະຊາດ ແລະ ແກ່ນແທ້ຂອງພວກເຮົາຢ່າງສະຫຼຽວສະຫຼາດ. ການອ່ານພຣະທຳເຫຼົ່ານີ້ເປັນສິ່ງທີ່ສະເທືອນອາລົມຫຼາຍ ແລະ ພວກມັນແທງທະລຸຫົວໃຈຂອງພວກເຮົາ. ພວກເຮົາໄດ້ເຫັນວ່າພວກເຮົາເສື່ອມຊາມຢ່າງຮ້າຍແຮງສໍ່າໃດ, ພວກເຮົາບໍ່ສົມຄວນທີ່ຈະຖືກເອີ້ນວ່າ ມະນຸດ. ພວກເຮົາບໍ່ມີບ່ອນໃຫ້ລີ້ ແລະ ພວກເຮົາຕ້ອງການດຸດລົງຮູທີ່ເປັນຮອຍແຕກໃນແຜ່ນດິນໂລກເພື່ອຫຼົບຫຼີກຈາກຄວາມໂກດຮ້າຍຂອງພຣະເຈົ້າ. ການດຳເນີນການຜ່ານການພິພາກສານີ້ເປັນພຽງວິທີດຽວທີ່ຈະເຫັນຄວາມຈິງກ່ຽວກັບຄວາມເສື່ອມຊາມຂອງພວກເຮົາເອງ, ແລ້ວພວກເຮົາຈຶ່ງເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມເສຍດາຍ ແລະ ຮູ້ວ່າພວກເຮົາບໍ່ສົມຄວນໄດ້ຮັບພອນຂອງພຣະເຈົ້າ, ຖືກພາເຂົ້າສູ່ອານາຈັກຂອງພຣະອົງ. ຍ້ອນເສື່ອມຊາມຫຼາຍ, ພວກເຮົາບໍ່ສົມຄວນເຫັນພຣະເຈົ້າ. ໂດຍບໍ່ມີການພິພາກສາ ແລະ ການຂ້ຽນຕີຂອງພຣະເຈົ້າ, ພວກເຮົາຈະບໍ່ຮູ້ຈັກຕົນເອງແທ້ໆຈັກເທື່ອ, ແຕ່ພວກເຮົາພຽງເວົ້າແຕ່ປາກເພື່ອສາລະພາບຄວາມຜິດບາບຂອງພວກເຮົາ ໂດຍບໍ່ຮູ້ວ່າພວກເຮົາດຳລົງຊີວິດໂດຍອຸປະນິໄສຂອງຊາຕານຢ່າງສິ້ນເຊີງ. ພວກເຮົາສືບຕໍ່ກະບົດ ແລະ ຕໍ່ຕ້ານພຣະເຈົ້າ ແລະ ຍັງຄິດວ່າພວກເຮົາສາມາດເຂົ້າສູ່ສະຫວັນ. ມັນເປັນສິ່ງທີ່ໄຮ້ຢາງອາຍ ແລະ ເປັນການຫຼອກລວງ ໂດຍຂາດຄວາມຮູ້ກ່ຽວກັບຕົນເອງຢ່າງສິ້ນເຊີງ. ຜູ້ຄົນເຫຼົ່ານັ້ນໃນບັນດາພວກເຮົາທີ່ກຳລັງປະສົບກັບການພິພາກສາ ແລະ ການຊໍາລະລ້າງຂອງພຣະເຈົ້າອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດ ມີຄວາມຮູ້ຕົວຈິງວ່າພຣະທຳຂອງພຣະເຈົ້າເປັນຄວາມຈິງ, ວ່າພວກມັນລໍ້າຄ່າ! ມີພຽງແຕ່ຄວາມຈິງທີ່ຖືກກ່າວອອກໂດຍພຣະເຈົ້າເທົ່ານັ້ນຈຶ່ງສາມາດຊໍາລະລ້າງຄວາມເສື່ອມຊາມຂອງພວກເຮົາ ແລະ ຊ່ວຍພວກເຮົາຈາກຄວາມຜິດບາບ. ການປະສົບກັບການພິພາກສາຈາກພຣະທຳຂອງພຣະເຈົ້າພຽງຢ່າງດຽວສາມາດຊໍາລະລ້າງ ແລະ ປ່ຽນແປງອຸປະນິໄສທີ່ເສື່ອມຊາມຂອງພວກເຮົາ, ເພື່ອວ່າພວກເຮົາຈະສາມາດກາຍມາເປັນຄົນທີ່ເຮັດຕາມຄວາມປະສົງຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ສົມຄວນເຂົ້າສູ່ອານາຈັກ. ພາລະກິດແຫ່ງການພິພາກສາຂອງພຣະເຈົ້າອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດໃນຍຸກສຸດທ້າຍເປັນສິ່ງທີ່ນໍາຫົນທາງ, ຄວາມຈິງ ແລະ ຊີວິດມາສູ່ພວກເຮົາ. ພວກເຮົາສາມາດໄດ້ຮັບຄວາມຈິງ ແລະ ຊີວິດຜ່ານພາລະກິດຂອງພຣະເຈົ້າອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດ ແລະ ດຳລົງຊີວິດຕໍ່ໜ້າພຣະເຈົ້າ ເຊິ່ງເປັນພອນທີ່ໃຫຍ່ຫຼວງຈາກພຣະເຈົ້າ!

ໃນຈຸດນີ້ໃນການໂອ້ລົມຂອງພວກເຮົາ, ຂ້ອຍຄິດວ່າພວກເຮົາສ່ວນໃຫຍ່ກໍເຂົ້າໃຈວ່າ ພາລະກິດຂອງພຣະເຈົ້າເພື່ອຊ່ວຍມະນຸດຊາດໃຫ້ລອດພົ້ນບໍ່ໄດ້ງ່າຍດັ່ງທີ່ພວກເຮົາຄິດ. ມັນບໍ່ແມ່ນພຽງການໄຖ່ພວກເຮົາ ແລະ ອະໄພຄວາມຜິດບາບຂອງພວກເຮົາ ແລະ ຈົບພຽງສໍ່ານັ້ນ, ແຕ່ພາລະກິດແຫ່ງຄວາມລອດພົ້ນຂອງພຣະອົງແມ່ນເພື່ອຊ່ວຍພວກເຮົາໃຫ້ລອດພົ້ນຈາກຄວາມຊົ່ວຮ້າຍ ແລະ ຄວາມຜິດບາບຢ່າງສົມບູນເພື່ອຊ່ວຍພວກເຮົາຈາກກຳມືຂອງຊາຕານ ເພື່ອວ່າພວກເຮົາຈະສາມາດຍອມອ່ອນນ້ອມຕໍ່ພຣະເຈົ້າ ແລະ ນະມັດສະການພຣະອົງ. ພາລະກິດແຫ່ງການພິພາກສາແມ່ນວິທີດຽວທີ່ຈະບັນລຸສິ່ງນີ້. ຕອນນີ້ ພຣະເຈົ້າອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດໄດ້ກ່າວຄວາມຈິງຫຼາຍຢ່າງ ແລະ ກຳລັງເຮັດພາລະກິດແຫ່ງການພິພາກສາ. ພາລະກິດນີ້ຂອງພຣະອົງໃຫຍ່ໂຕຫຼາຍແທ້ໆ ແລະ ບໍ່ມີຫຍັງປຽບທຽບໄດ້! ພຣະທຳຂອງພຣະເຈົ້າອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດໄດ້ສັ່ນສະເທືອນໂລກທັງໝົດ ແລະ ແກວ່ງໄກວຈັກກະວານ. ພາລະກິດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພຣະເຈົ້າໃນຍຸກສຸດທ້າຍໄດ້ດຶງດູດທຸກສາຍຕາໃຫ້ມາຢູ່ທີ່ມັນ ແລະ ມັນໄດ້ສັ່ນສະເທືອນໂລກ. ທຸກຄົນທີ່ຮັກຄວາມຈິງກຳລັງສືບຄົ້ນພາລະກິດແຫ່ງຍຸກສຸດທ້າຍຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ມີພຽງແຕ່ຄົນທີ່ບໍ່ຮັກຄວາມຈິງຈຶ່ງຫຼັບຫູຫຼັບຕາ ແລະ ເມີນເສີຍຕໍ່ພາລະກິດຂອງພຣະເຈົ້າ. ແຕ່ພາລະກິດຂອງພຣະເຈົ້າຈະບໍ່ໄດ້ຜົນກະທົບຈາກໂລກສາສະໜາ ຫຼື ຜູ້ທີ່ບໍ່ມີຄວາມເຊື່ອຈັກເທື່ອ. ມັນກ້າວໄປຂ້າງໜ້າ ໂດຍບໍ່ມີຫຍັງສາມາດຢຸດໄດ້. ໃນຊົ່ວພິບຕາ, ໄພພິບັດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນຂຶ້ນ ແລະ ພາລະກິດແຫ່ງການພິພາກສາຂອງພຣະເຈົ້າໃນຍຸກສຸດທ້າຍກໍເຖິງຈຸດສູງສຸດຂອງມັນ. ສຳລັບຜູ້ຕິດຕາມຂອງພຣະອົງ, ມັນຄືການພິພາກສາທີ່ເລີ່ມຕົ້ນຈາກເຮືອນຂອງພຣະເຈົ້າ, ເຮັດໃຫ້ບາງຄົນສົມບູນ ແລະ ກຳຈັດຫຼາຍຄົນ. ສຳລັບຄົນອື່ນ, ມັນກຳລັງໃຊ້ໄພພິບັດເພື່ອຈັດການກັບຜູ້ເຮັດຄວາມຊົ່ວທີ່ຕໍ່ຕ້ານພຣະເຈົ້າເທື່ອລະໜ້ອຍ ໂດຍນໍາຍຸກທີ່ຊົ່ວຮ້າຍທີ່ມີຊາຕານເປັນຄົນຄວບຄຸມໄປສູ່ຈຸດຈົບຢ່າງສົມບູນ. ແລ້ວພວກເຮົາຈະຕ້ອນຮັບ ແລະ ເຂົ້າສູ່ຍຸກໃໝ່ ເຊິ່ງອານາຈັກຂອງພຣະຄຣິດໄດ້ກາຍເປັນຈິງເທິງແຜ່ນດິນໂລກ. ຄົນທີ່ຍັງປາຖະໜາໃຫ້ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າມາເຖິງແຜ່ນດິນໂລກເທິງກ້ອນເມກກໍຈະຕົກລົງສູ່ໄພພິບັດ, ຮ້ອງໄຫ້ ແລະ ກັດແຂ້ວຂອງພວກເຂົາ, ສຳເລັດຕາມຄຳທຳນາຍໃນພຣະນິມິດທີ່ວ່າ “ເບິ່ງແມ, ພຣະອົງສະເດັດມາກັບກ້ອນເມກ, ຕາທຸກໜ່ວຍຈະເຫັນພຣະອົງ ແລະ ພວກເຂົາທີ່ໄດ້ແທງພຣະອົງກໍຈະເຫັນເຊັ່ນກັນ ແລະ ທຸກຊົນຊາດເທິງແຜ່ນດິນໂລກນີ້ຈະຮ້ອງໄຫ້ຍ້ອນພຣະອົງ” (ພຣະນິມິດ 1:7). ພຣະເຈົ້າອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດຍັງເວົ້າວ່າ “ຫຼາຍຄົນອາດບໍ່ສົນໃຈໃນສິ່ງທີ່ເຮົາບອກກ່າວ ແຕ່ເຮົາຍັງຢາກບອກໄພ່ພົນທີ່ຕິດຕາມພຣະເຢຊູທຸກຄົນວ່າ ເມື່ອພວກເຈົ້າເຫັນພຣະເຢຊູລົງມາຈາກແຜ່ນດິນສະຫວັນເທິງເມກສີຂາວດ້ວຍຕາຂອງພວກເຈົ້າເອງ ນີ້ຈະເປັນການປາກົດຕົວຢ່າງເປີດເຜີຍຂອງພຣະອາທິດແຫ່ງຄວາມທ່ຽງທຳ. ບາງເທື່ອ ນັ້ນຈະເປັນເວລາແຫ່ງຄວາມຕື່ນເຕັ້ນຢ່າງໃຫຍ່ສໍາລັບເຈົ້າ ແຕ່ເຈົ້າຄວນຮູ້ວ່າ ເວລາທີ່ເຈົ້າເປັນພະຍານການລົງມາຂອງພຣະເຢຊູຈາກແຜ່ນດິນສະຫວັນຍັງເປັນເວລາທີ່ເຈົ້າຈະລົງນະຮົກເພື່ອຮັບການລົງໂທດອີກດ້ວຍ. ນັ້ນຈະເປັນເວລາແຫ່ງການສິ້ນສຸດຂອງແຜນການຄຸ້ມຄອງຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ມັນເປັນເວລາທີ່ພຣະເຈົ້າໃຫ້ລາງວັນຄົນດີ ແລະ ລົງໂທດຄົນຊົ່ວ. ເນື່ອງຈາກວ່າ ການພິພາກສາຂອງພຣະເຈົ້າຈະສິ້ນສຸດລົງກ່ອນທີ່ມະນຸດຈະໄດ້ເຫັນໝາຍສໍາຄັນ ໃນເວລາມີການສະແດງຄວາມຈິງເທົ່ານັ້ນ. ສະນັ້ນ ມີພຽງຜູ້ທີ່ຍອມຮັບຄວາມຈິງ ແລະ ບໍ່ສະແຫວງຫາໝາຍສຳຄັນຈະໄດ້ຮັບການຊໍາລະລ້າງໃຫ້ບໍລິສຸດ ເຊິ່ງຜູ້ຄົນເຫຼົ່ານີ້ຈະກັບມາຢູ່ຕໍ່ໜ້າບັນລັງຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ເຂົ້າຮ່ວມໃນອ້ອມກອດຂອງພຣະຜູ້ສ້າງ. ຜູ້ຄົນທີ່ຍຶດຖືໃນຄວາມເຊື່ອທີ່ວ່າ ‘ພຣະເຢຊູ ຜູ້ທີ່ບໍ່ໄດ້ຂີ່ເມກສີຂາວ ແມ່ນພຣະເຢຊູຕົວປອມ’ ຈະໄດ້ຮັບການລົງໂທດຕະຫຼອດໄປເປັນນິດ ຍ້ອນພວກເຂົາເຊື່ອພຽງພຣະເຢຊູທີ່ກະທຳໝາຍສຳຄັນ ແຕ່ບໍ່ຮັບຮູ້ພຣະເຢຊູທີ່ປະກາດການພິພາກສາທີ່ຮ້າຍແຮງ ແລະ ສ້າງຫົນທາງທີ່ແທ້ຈິງແຫ່ງຊີວິດ. ດ້ວຍເຫດນັ້ນ ເມື່ອພຣະເຢຊູກັບມາເທິງເມກສີຂາວຢ່າງເປີດເຜີຍ ພຣະອົງອາດຈັດການກັບພວກເຂົາ” (ພຣະທຳ, ເຫຼັ້ມທີ 1. ການປາກົດຕົວ ແລະ ພາລະກິດຂອງພຣະເຈົ້າ. ເວລາທີ່ເຈົ້າເຫັນຮ່າງກາຍຝ່າຍວິນຍານຂອງພຣະເຢຊູ, ພຣະເຈົ້າແມ່ນໄດ້ສ້າງສະຫວັນ ແລະ ແຜ່ນດິນໂລກຂຶ້ນໃໝ່ແລ້ວ).